شست و شوی گوش و روش‌های انجام آن + مزایا و معایب

شستشوی گوش یا برداشتن سرومن یکی از راه های داشتن گوش سالم و شنوایی قوی است. موم گوش یا سرومن یک ماده طبیعی است که در مجرای گوش برای محافظت و تمیز کردن گوش تولید می شود. اما گاهی اوقات موم گوش بیش از حد مناسب تجمع یافته و باعث ناراحتی یا مشکلات شنوایی می شود. علائم تجمع بیش از حد موم گوش شامل درد گوش، احساس پری گوش، صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)، سرگیجه، خارش، سرفه یا کاهش شنوایی باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم ضروری است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

دستورالعمل‌های پزشکی فعلی توصیه می‌کنند که از سواب‌های پنبه‌ای یا سایر اشیاء برای برداشتن موم گوش خودداری کنید. زیرا می‌توانند موم را بیشتر به داخل کانال گوش فشار دهند و به طور بالقوه به پرده گوش آسیب بزنند. در عوض، ادیومتریست ها، ممکن است شستن گوش را به عنوان روشی ایمن و موثر برای از بین بردن موم اضافی گوش توصیه کنند. یکی از روش‌های رایج شستشوی گوش، استفاده از آبیاری با آب گرم یا محلول نمکی برای نرم کردن و خارج کردن موم گوش است. روش دیگر استفاده از قطره های مخصوص گوش حاوی عوامل سرومنولیتیک، مانند پراکسید کاربامید (Carbamide peroxide) و … است؛ تا به تجزیه موم برای حذف آسان تر کمک کند.

اگر به دلایل شست و شوی گوش اگاه نیستید؛ مقاله جرم گوش را حتما بخوانید.

هدف از انجام شستشوی گوش چیست؟

گوش به خصوص کانال و پرده گوش بسیار حساس است. تجمع جرم گوش می‌تواند به مرور زمان به این ساختارها آسیب برساند. در نتیجه، شنوایی شما را تحت تاثیر قرار داده می شود. از بین بردن جرم گوش اضافی با شستشوی گوش، راهی مطمئن برای به حداقل رساندن خطر آسیب به گوش است. گاهی اوقات مواد خارجی مانند غذا، حشرات یا سنگ های کوچک می‌توانند وارد گوش شوند. در این موارد، هدف برداشتن سریع و ایمن اقلام قبل از اینکه به عمق گوش وارد شوند یا به کانال ظریف آسیب برسانند، است. شستشوی گوش می‌تواند در حذف مواد خارجی از گوش موثر باشد. شستشوی موم گوش را می توان توسط پزشک متخصص انجام داد.

چه کسانی به شست و شوی گوش نیاز دارند؟

اگرچه علائمی که در بالا گفته شد، به طور معمول به دنبال تجمع جرم گوش ایجاد می‌شود اما سایر عوامل هم می‌توانند دخیل باشند. برخی از این عوامل عبارتنداز:

• ورود آب به داخل گوش
• انسداد نسبی کانال گوش به واسطه آلرژی
• تنگی یا انحنای زیاد کانال گوش

برخی از عوامل هم هستند که باعث علائم بالا از جمله گرفتگی گوش می‌شوند؛ مانند تغییرات فشار در دو طرف پرده گوش به دنبال پرواز. بنابراین مسلم است که بهتر است از شست و شوی گوش در منزل استفاده نشود بلکه ابتدا به پزشک مراجعه شود تا علت مشکلات مشخص شود. پس از تشخیص می‌توان با اطمینان نسبت به شستو و شوی گوش اقدام کرد.

اگرچه شست و شوی گوش کاری ساده به نظر می‌رسد اما برخی افراد نباید از این روش درمانی استفاده نمایند. کسانی که سابقه جراحی گوش دارند یا کسانی که از لوله پرده گوش برای تخلیه ترشحات چسبنده گوش میانی (ترشحات پشت پرده گوش) استفاده شده است نباید از شست و شوی گوش استفاده کرد. در مورد این افراد، بروز علائم مربوط به فشردگی جرم گوش ممکن است با روش‌های دیگری مانند ساکشن گوش قابل رفع باشد. به هر حال، این پزشک متخصص گوش، حلق و بینی است که پس از معاینه کامل و دقت در شرایط کنونی بیمار، تصمیم درمانی درست را اتخاذ می‌نماید.

عوارض شستشوی گوش

امروزه شست و شوی گوش کاری بی خطر به شمار می‌رود. اما شاین ذکر است شست و شوی گوش هم مانند هر کار پزشکی دیگری بدون عارضه نیست. عوارض جانبی شستشوی گوش معمولاً کوتاه مدت هستند و در عرض یک روز از بین می‌روند. اگر درد یا ناراحتی را تجربه کردید که به جای بهتر شدن، بدتر شد یا علائم دیگری داشتید، با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید. اگر درد شدیدی را تجربه کردید، در صورت سوراخ شدن پرده گوش یا آسیب‌های دیگر گوش، فوراً به آنها مراجعه کنید. به طور کلی، مهم‌ترین عوارض شست و شوی گوش به شرح زیر هستند:

• عفونت گوش (شایع ترین عارضه پس از انجام شست و شوی گوش)
• پاره شدن پرده گوش
• سرگیجه
• ناشنوایی گذرا و موقت
• منگی گذرا و موقت
• احساس ناراحتی یا حتی درد گوش
• وزوز گوش

برای شستشوی گوش چند روز باید قطره ریخت؟

تعداد دفعات استفاده از قطره، برای شستشوی گوش، بسته به نیاز فرد و نوع قطره مورد استفاده متفاوت است. قطره‌های گوش می‌توانند اهداف متعددی مانند نرم کردن جرم گوش، درمان عفونت‌ها یا کاهش ناراحتی داشته باشند. با این حال مهم است که هنگام استفاده از قطره گوش احتیاط کنید و از راهنمایی‌های متخصص گوش پیروی کنید؛ زیرا استفاده نادرست می‌تواند منجر به عوارض شود.

در موارد تجمع بیش از حد موم گوش یا نهفتگی، متخصصان گوش ممکن است یک دستور مکرر استفاده از قطره گوش را توصیه کنند. با این حال این کار باید تحت نظارت آنها انجام شود تا از آسیب به ساختارهای ظریف گوش جلوگیری شود. حذف جرم گوش در حالت ایده‌آل باید توسط یک متخصص گوش و با استفاده از ابزارهای مناسب خارج شود؛ زیرا آنها می‌توانند بطور ایمن و موثر مشکل را برطرف کنند. در آخر مهم است که بیش از حد از قطره‌های گوش استفاده نکنید؛ زیرا استفاده بیش از حد می‌تواند بطور بالقوه منجر به تحریک، ناراحتی یا سایر عوارض جانبی ناخواسته شود. علاوه بر این، استفاده بیش از حد از قطره‌های گوش برای شستشو برای مدت طولانی بدون نظارت پزشکی مناسب، می‌تواند مشکلات زمینه‌ای را پنهان کند یا حتی وضعیت را بدتر کند.

شستشوی گوش در منزل

همان گونه که در بالا هم ذکر شد، پیش از شست و شوی گوش لازم است علت علائم و نشانه‌ها توسط پزشک شناسایی شود. بدیهی است در صورت نیاز به شست و شوی گوش، این کار باید زیر نظر پزشک به انجام برسد. با وجود این، در این مقاله توضیحاتی درباره شست و شوی گوش در منزل هم اراده می‌گردد که اگر به هر دلیلی نمی توانید سریعا نوبت پزشک، دریافت کنید؛ اذیت نشوید. ممکن است در برخی داروخانه‌ها یا در برخی از وب سایت‌ها، کیت شست و شوی خانگی گوش وجود داشته باشد. برخی افراد هم خودشان با استفاده از سرنگ (بدون سر سوزن) و یک طرف تلاش می‌کنند و حتی کیت شست و شوی گوش در منزل را هم نخرند.

اگر قرار است شست و شوی گوش در منزل انجام شود، دقت شود که احساس درد یک زنگ خطر است. نباید سرنگ را زیاد در کانال گوش فرو برد. هر وقت فرد احساس درد می‌کند باید کار شست و شوی گوش را متوقف کرد. اگر درد گوش یا سایر علائم پس از شست و شوی گوش در منزل ادامه دارد، حتما فرد باید به پزشک مراجعه نماید.

بایدهای شست و شوی گوش

رعایت نکات زیر در هنگام شست و شوی گوش باعث به حداقل رسیدن ناراحتی این امر و نتایج بهتر می‌شود.

• برای شست و شوی گوش حتما باید از محلول شست و شوی گرم استفاده کرد.
• هدایت محلول شست و شوی گوش به داخل کانال گوش باید با ملایمت صورت گیرد. اگر محلول شست و شوی گوش با فشار زیاد به داخل گوش فرستاده شود، ممکن است خطر آفرین باشد. همچنین این کار با درد برای بیمار همراه خواهد بود.
• از وارد کردن هر گونه جسم نوک تیز چه پیش از شست و شو چه حین شست و شوی گوش باید پرهیز کرد. وارد کردن هر جسم در کانال گوش می‌تواند باعث فشردگی بیشتر جرم گوش گردد و کار درمانی را دشوارتر سازد.
• استفاده از قطره شست و شوی گوش باعث تسهیل شست و شوی گوش می‌شود.

نبایدهای شست و شوی گوش

بهتر است در شست و شوی گوش از انجام کارهای زیر پرهیز شود.

• کسانی که جراحی گوش داشته‌اند یا لوله پرده گوش دارند نباید شست و شوی گوش برای شان به انجام برسد.
• از آب بسیار سرد یا بسیار گرم نباید استفاده کرد.
• در صورت سابقه عفونت گوش خارجی به صورت مکرر نباید شست و شوی گوش انجام شود.
• اگر به آسیب پرده گوش به هر دلیل مشکوک هستید، از شست و شوی گوش صرف نظر کنید.
• اگر سابقه بیماری یا آسیب گوش میانی وجود دارد، نباید شست و شوی گوش انجام شود.
• اگر سابقه سوراخ شدن یا علائم پارگی پرده گوش وجود دارد، شست و شوی گوش نباید صورت پذیرد.

دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش، حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش و درمان بیماران در کلینیک خود واقع در تهران هستند.برای کسب اطلاعات بیشتر تماس بگیرید.

شست و شوی گوش، راهکار درمانی تجمع جرم گوش

در صورت شک به تجمع جرم گوش، بهترین کار مراجعه به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی است. در مطب پزشک چه اتفاقاتی منتظر بیمار است؟

• پزشک ابتدا با دقت گوش بیمار را معاینه می‌نماید. برای انجام این کار، از دستگاهی به نام اُتوسکوپ استفاده می‌شود. این دستگاه به پزشک اجازه می‌دهد داخل کانال گوش را بررسی نماید. در این معاینه پزشک تایید می‌کند که جرم گوش در کانال گوش فشرده شده است و راه کانال را به طور کامل یا نسبی مسدود نموده است.
• پزشک نسخه ای به بیمار می‌دهد تا قطره شست و شوی گوش از داروخانه تهیه نماید. این قطره حالت روغنی دارد و چند روز استفاده از آن، جرم گوش را به حالتی نرم در می‌آورد.
• پس از دو یا سه روز در مراجعه دوباره به پزشک، از یک وسیله شبیه سرنگ برای هدایت محلول نمکی گرم به گوش استفاده می‌شود. این کار جرم گوش متراکم شده را از کانال گوش جدا می‌کند و به بیرون از گوش هدایت می‌نماید. ممکن است پزشک برای خارج کردن برخی از قطعات جرم گوش ساکشن با شست و شوی گوش را با هم توامان به انجام برساند.

شایان ذکر است که دستگاه‌های الکترونیک شست و شوی گوش هم وجود دارند. دستگاه شست و شوی گوش به کاربر امکان می‌دهد کنترل بیشتری روی میزان و سرعت جریان مایع شست و شوی گوش داشته باشد. به طور معمول، شست و شوی گوش فقط چند دقیقه طول می‌کشد. شست و شوی گوش درد ندارد اما با یک حس عجیب همراه است. اگر به دنبال عفونت گوش دچار تجمع جرم گوش شده‌اید، حتما پیش از شست و شوی گوش، این مطلب را با پزشک در میان بگذارید.

مراحل شستشوی گوش

یکی از سوالاتی که برای بسیاری از افراد پیش می آید این است که طریقه شستشوی گوش به چه صورت است؟ قبل از اینکه پزشک شما شستشوی گوش را انجام دهد، آنها می‌خواهند به داخل گوش شما نگاه کنند تا مطمئن شوند که علائم شما نتیجه تجمع بیش از حد موم یا مواد خارجی است و چیز جدی تری نیست. پزشک شما ممکن است جرم گوش اضافی را با قرار دادن ابزاری به نام اتوسکوپ در دهانه گوش شما تشخیص دهد. اتوسکوپ نوری را به گوش شما می‌تابد و تصویر را بزرگ می‌کند. نحوه شستشوی گوش بسیار مهم است و باید توسط پزشک متخصص انجام شود.

اگر مشکل تجمع موم باشد، پزشک شما شستشو را در مطب خود با استفاده از یک ابزار سرنگ مانند انجام می‌دهد. از این ابزار برای وارد کردن آب یا مخلوط آب و نمک به داخل گوش برای خارج کردن موم استفاده می‌شود. ممکن است ناراحتی جزئی از آب داخل گوش یا نگه داشتن گوش خود در جای خود احساس کنید.

خطرات شست و شوی گوش

اگر پرده گوش آسیب دیده، لوله های گوش یا وضعیتی که سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می‌کند، شستشوی گوش (چه در خانه و چه در مطب پزشک) انجام ندهید. همچنین اگر عفونت فعال در مجرای گوش خود دارید، نباید گوش را شستشو دهید. در حالی که شستشوی گوش یک روش نسبتاً رایج است، خطراتی در ارتباط با آن وجود دارد:

• عفونت گوش: اوتیت خارجی یک عارضه شایع است. این التهاب مجرای گوش است که می‌تواند ناشی از عفونت باشد. می تواند دردناک باشد. یکی دیگر از عوارض احتمالی اوتیت میانی است که التهاب گوش میانی است که می‌تواند در اثر عفونت نیز ایجاد شود. عفونت گوش یکی از شایع ترین عوارض شستشوی گوش است.
• سوراخ شدن پرده گوش: پرده گوش سوراخ شده یکی دیگر از عوارض بالقوه شستشوی گوش است. در برخی موارد، شستشوی گوش به موم فشار می‌آورد و آن را فشرده تر می‌کند. این کار برداشتن آن را سخت‌ تر می‌کند و ممکن است فشار بیشتری بر پرده گوش وارد کند و خطر سوراخ شدن آن را افزایش دهد. در برخی موارد، مایع در مجرای گوش گیر می‌کند و باعث افزایش فشار می‌شود که می‌تواند پرده گوش را پاره کند.
• سرگیجه، که احساس چرخش اتاق به صورت دایره ای در اطراف شما است (معمولاً موقتی)
• ناشنوایی، که می‌تواند موقت یا دائمی باشد.

از آنجایی که تجمع جرم گوش می‌تواند در طول زمان مضر باشد یا نتیجه سایر شرایط سلامتی باشد، اگر علائم شما پس از مراقبت در منزل بهبود نیافت به پزشک مراجعه کنید. آنها ممکن است بخواهند روش های دیگری را امتحان کنند یا شما را نزدیک متخصص گوش بفرستند. کسانی که از سمعک استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض تجمع جرم گوش هستند. علاوه بر این، گوش پاک کن های پنبه ای را نباید در مجرای گوش قرار داد، زیرا اینها موم را به پرده گوش و مجرای گوش فشار می‌دهند.

تکنیک های جدید درباره شست شوی گوش

تحقیقات اخیر حاکی از دور شدن از شستن مکرر گوش و تمرکز بر مدیریت تجمع جرم گوش است. گوش های ما بطور قابل ملاحظه ای خود به خود تمیز می شوند و آبیاری غیر ضروری می تواند این روند طبیعی را مختل کند. مطالعات اثربخشی عوامل نرم کننده جرم گوش را به عنوان یک رویکرد در خط اول شست و شوی نشان می دهد. روش های ممکن برای نرم کردن جرم گوش شامل:

• قطره های بدون نسخه: روغن زیتون، سدیم دوکوزات (Otic Domeboro) و روغن معدنی به راحتی در دسترس هستند و به نرم شدن جرم گوش برای حذف طبیعی کمک می کنند.
• دبروکس (کاربامید پراکسید): یک گزینه جدیدتر مورد تایید FDA که حباب های اکسیژن را آزاد می کند تا جرم گوش سرسخت را شل کند. با این حال، به دلیل عوارض جانبی احتمالی، نیاز به تجویز پزشک دارد.

نکات مهم هنگام شست و شوی گوش با آب

1. کنترل دما: محلول آبیاری باید نزدیک به دمای بدن (37 درجه سانتیگراد یا 98.6 درجه فارنهایت) باشد تا از سرگیجه جلوگیری شود.
2. فشار ملایم: سرنگ های گوش سنتی می توانند فشار بیش از حد ایجاد کنند. دستگاه های آبیاری جدیدتر کنترل بیشتر و جریان آب ملایم تری را ارائه می دهند.
3. سیستم شستشوی اتوسانتریک: این دستگاه برای مزایای بالقوه آن در حال بررسی است. از یک جریان آب ضربانی استفاده می‌کند که ممکن است در مقایسه با آبیاری سنتی روی کانال گوش مؤثرتر و ملایم‌تر باشد.

میکروساکشن گوش یکی از روش های کم تهاجمی برای از بین بردن جرم گوش است. در این روش از یک میکروسکوپ و یک دستگاه مکش کوچک برای برداشتن مستقیم جرم گوش استفاده می شود. این یک جایگزین مطمئن و موثر برای کسانی است که ممکن است نامزدهای مناسبی برای آبیاری نباشند.

سوالات متداول درباره شست و شوی گوش

1.چه کسانی لازم است از محلول شست و شوی گوش استفاده کنند؟ گاهی ممکن است عفونت مزمن در گوش یک بیمار مستقر شود. در این حالت بافت‌های التهابی مانند بافت گرانولاسیون (granulation tissue) روی پرده گوش تشکیل می‌شود و برای بیمار علائمی ایجاد می کند. در این حالت ممکن است پزشک جراح به بیمار توصیه نماید که از محلول شست و شوی گوش استفاده نماید.

2. محلول شست و شوی گوش چیست و از چه موادی تشکیل شده است؟ این محلول به صورت ترکیبی کاملا برابر، نیمی از سرکه سفید و نیمی از محلول الکلی 70 درجه تشکیل شده است. به عبارت دیگر، بیمار خودش هم می‌تواند سرکه سفید و الکل 70 درجه را با حجم برابر با هم مخلوط نماید و به عنوان محلول شست و شوی گوش از آن استفاده نماید. به عنوان نمونه، می‌توان 500 سی سی سرکه سفید و 500 سی سی الکل 70 درجه را با هم ترکیب کرد تا یک لیتر از این محلول شست و شوی گوش به دست آید.

3. محلول شست و شوی گوش باید در کجا و چگونه نگهداری شود؟ بهتر است پیش از استفاده، این محلول در جایی نگهداری شود که دمای آن تقریبا با دمای بدن برابر باشد. بهتر است بگوییم بهتر است این محلول در محیط سرد نگه داشته نشود. اگر دمای محلول شست و شوی گوش نزدیک به دمای بدن باشد، هنگام مصرف آن در کانال گوش، بیمار اذیت نمی شود و احساس سرگیجه به او دست نمی‌دهد.

4. نحوه استفاده از محلول شست و شوی گوش؛ چگونه است؟ بیمار باید یک عدد پوار تهیه کند. پوار یک وسیله ساده پزشکی به شمار می‌رود. بیمار باید پوار را با محلول شست و شوی گوش پر نماید و سپس محتوای آن را در کانال گوش خود تخلیه نماید. بهتر است این کار چندین بار طبق دستور پزشک معالج به انجام برسد. بهتر است عملیات شست و شوی گوش روی سینک روشویی به انجام برسد زیرا محلول از گوش به بیرون بر خواهد گشت و در این صورت مشکلی با برگشت محلول از گوش پیش نخواهد آمد. برای شست و گوش با محلول بهتر است بیمار روی شانه طرفی که می‌خواهد از این محلول استفاده نماید، یک حوله قرار دهد. این کار از کثیف شدن پوشاک بیمار توسط محلول خروجی از گوش جلوگیری می‌کند.

5. پس از استفاده از محلول شست و شوی گوش چه مراقبت‌هایی لازم است؟ پس از این که شست و شوی گوش به پایان رسید یعنی بیمار دو تا سه بار با پوار داخل کانال گوش را پاکیزه نمود، زمان استفاده از باد گرم سشوار فرا می‌رسد. باید سشوار را در فاصله حدود 20 سانتی متری گوش گرفت و و از باد گرم آن برای خشک نمودن کامل گوش بهره گیری کرد.

6. چند وقت یک بار و هر بار چند دفعه از محلول شست و شوی گوش باید استفاده کرد؟ تعداد دفعات و فاصله زمانی نوبت‌های شست و شوی گوش در هر بیمار با بیمار دیگر ممکن است تفاوت داشته باشد. پزشک معالج بسته به شرایط هر بیمار تعداد دفعات شست و شوی گوش در یک نوبت و تعداد نوبت‌های لازم را به بیمار توصیه می‌نماید. به عنوان نمونه، کسانی که به صورت مکرر به عفونت گوش خارجی مبتلا می‌شوند، در پایان تکمیل دوره درمان دارویی خود ممکن است لازم باشد هفته‌ای یک بار با این محلول، گوش خود را شست و شو دهند. این کار به پیشگیری از عود عفونت ها بسیار کمک خواهد کرد.

7. مکانیسم عمل محلول شست و شوی گوش؛ چگونه است؟ الکل در این محلول نقش خشک کننده گوش را دارد. اگر محیط گوش مرطوب باشد، بیشتر در معرض عفونت قرار خواهد داشت. وجود الکل در محلول شست و شوی گوش به نابودی میکروب‌ها و قارچ‌های داخل کانال گوش هم منتهی می‌شود.

8. نقش سرکه در محلول شست و شوی گوش چیست؟ سرکه باعث می‌شود محیط کانال گوش اسیدی شود. این امر باعث کاهش استعداد و زمینه رشد و تکثیر میکروب‌ها و قارچ‌ها در کانال گوش خواهد شد.

9. آیا استفاده از محلول شست و شوی گوش دردناک است؟ به طور معمول، مصرف موضعی محلول شست و شوی گوش با سوزش همراه است. خبر خوب این که با تداوم مصرف و به مرور زمان، این حساسیت و سوزش کمتر می‌شود و بیمار کمتر احساس ناراحتی خواهد کرد. اگر سوزش ناشی از استفاده از محلول شست و شوی گوش شدید یا غیر قابل تحمل باشد، بهتر است بیمار از این محلول استفاده نکند و مشکل خود را به پزشک اطلاع دهد.

10. اگر هنگام شست و شوی گوش با محلول دچار سرگیجه می‌شوید، چه کار باید بکنید؟ بروز سرگیجه هنگام مصرف موضعی محلول شست و شوی گوش نشانه مناسب نبودن دمای محلول است. برای پیشگیری از سرگیجه بهتر است محلول پیش از استفاده در محیط گرم‌تری نگهداری شود.

11. اگر در اثر استفاده از محلول شست و شوی گوش دچار خشکی لاله گوش یا پوسته پوسته شدن آن می‌شوید، چه باید کرد؟ روغن ویژه کودکان بهترین نتیجه را به وجود می‌آورد. کافی است هر از چند گاهی لاله گوش را با این روغن چرب نمایید. این کار از خشکی بیش از حد پوست موجود در ناحیه لاله گوش، پیشگیری می‌نماید.

12. آیا استفاده خودسرانه از محلول شست و شوی گوش مضر است؟ به کار گیری محلول برای شست و شوی گوش حتما باید توسط پزشک تجویز شده باشد. واضح است که نباید خودسرانه از این محلول استفاده کرد. چرا؟ به عنوان نمونه، اگر بیماری دچار پارگی یا سوراخی در پرده گوش باشد یا به برخی از بیماری‌های گوش میانی مبتلا باشد، محلول شست و شوی گوش برای او حالت سمی خواهد داشت و استفاده از آن برای گوش او ضرر دارد. در نتیجه، فقط در صورتی از محلول شست و شوی گوش استفاده کنید، که پزشک آن را برای شما تجویز کرده باشد.