نوروم آکوستیک چیست و چگونه درمان می‌شود؟
یکی از بیماری‌های غیر سرطانی گوش، آکوستیک نوروما (acoustic neuroma) یا آکوستیک نوروم (neurinoma) نام دارد. این بیماری با نام‌های دیگری مانند شوانوم وستیبولار (vestibular schwannoma) یا تومور سلول شوان (Schwann cell tumor) هم شناخته می‌شود.
به طور کلی وقتی در نام لاتین یک تومور، پسوند اُما (-oma) وجود دارد، بهتر است به یک توده خوش خیم فکر شود. تومور آکوستیک نوروما هم یک توده خوش خیم است که از سلول‌های پوشاننده و محافظ موجود روی عصب وستیبولار (سلول‌های شوان) سرچشمه می‌گیرد.
عصب وستیبولار بخشی از اعصاب خروجی از گوش داخلی است که سیگنال‌های مربوط به حفظ تعادل را از گوش به سمت مغز هدایت می‌کند. به عبارت دیگر، این عصب از گوش تا مغز امتداد می‌یابد. بنابراین ممکن است تومور آکوستیک نوروما در هر جای این مسیر واقع شود.
این تومور غیرسرطانی به طور معمول رشد آهسته دارد. اگرچه موارد نادری هم گزارش شده است، که این تومور بسیار سریع رشد کرده است و علائم جدی و خطرناک به همراه داشته است.
در این نوشتار با بیماری تومور آکوستیک نوروما چیست و علل، علائم، راه‌های تشخیصی و درمان نوروم آکوستیک بیشتر آشنا خواهیم شد.
آنچه در این صفحه می‌خوانید:
علائم آکوستیک نوروما چیست؟
این تومور خوش خیم در بسیاری از موارد علائم قابل توجهی ندارد یا ممکن است چندین سال طول بکشد تا علائم آن شکل بگیرند. علائم تومور آکوستیک نوروما به طور معمول از فشار این تومور روی رشته‌های عصبی شنوایی و تعادلی ناشی می‌شود.
- کاهش قدرت شنوایی، در بیشتر موارد به صورت تدریجی، در برخی اوقات به صورت ناگهانی. این افت شنوایی به طور معمول فقط در یک گوش رخ می‌دهد یا در یک گوش بیشتر قابل توجه است.
- احساس زنگ زدن در گوش (وزوز گوش/tinnitus) سمت مبتلا
- احساس عدم تعادل
- سرگیجه/vertigo (گاهی توسط بیماران به منگی تعبیر می‌شود)
- بی حسی صورت نسبت به تحریکات لمس و به ندرت، ضعف یا فلج عضلات صورت و ناتوانی در حرکت‌های صورت
آنچه در بالا عنوان شد، علائم شایع آکوستیک نوروما بود. گاهی این تومور بسیار بزرگ می‌شود و روی ساقه مغز (نواحی پایینی مغز) فشار وارد می‌کند. در این صورت، علائم جدی ممکن است پیش بیاید و به علائم بالا افزوده شود.
چه هنگام به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر در یک گوش احساس کاهش قدرت شنوایی دارید یا در گوش یک طرف، احساس صدای زنگ دارید (وزوز گوش یک طرفه) یا در حفظ تعادل احساس مشکل دارید بهتر است به یک پزشک فوق تخصص جراحی گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.
دکتر علی کوهی دانش آموخته این رشته فوق تخصصی از دانشگاه استنفورد آمریکا هم اینک در کلینیک خود در تهران آماده پدیرش بیماران دارای علائم فوق هستند.
تشخیص زودهنگام آکوستیک نوروما اهمیت فراوانی دارد زیرا هنوز تومور رشد زیادی نکرده است. اگر دیر به پزشک مراجعه شود، ممکن است تومور بسیار بزرگ شود و به ساختارهای حیاتی مغز فشار آورده، علائم جدی یا خطرناکی تولید کند. فقدان کامل حس شنوایی یا تجمع مایع مغزی نخاعی در مغز با عواقب تهدیدکننده حیات، از نمونه این علائم جدی و خطر آفرین به شمار می‌روند.
علل ایجاد آکوستیک نوروما
علت اصلی بروز آکوستیک نوروما وجود یک اختلال کارکردی در یک ژن موجود روی کروموزوم شماره 22 است. این ژن در حالت طبیعی باعث تولید یک پروتئین خاص می‌شود. این پروتئین از رشد و تکثیر زیاد سلول شوان جلوگیری می‌کند و در نتیجه، تا وقتی که این ژن درست کار می‌کند، تومور آکوستیک نوروما به وجود نمی‌آید.
هنوز اصلاعات دقیق وجود ندارد که چرا اختلال در کارکرد این آغاز می‌شود. اطلاعات آماری موجود هم هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده است که کدام شاخص‌ها ممکن است احتمال بروز آکوستیک نوروما را زیاد کند.
در یک اختلال مادرزادی نادر به نام نوروفیبروماتوز نوع دو، به طور معمول این ژن به صورت معیوب به ارث می‌رسد. اختلال در کارکرد این ژن باعث رشد بیش از حد پوشش شوان روی اعصاب وستیبولار در هر دو طرف سر می‌شود. در این افراد، احتمال بروز آکوستیک نوروما دو طرفه بسیار زیاد است.
عوامل خطرزای آکوستیک نوروما
هر عاملی که باعث افزایش احتمال بروز تومور آکوستیک نوروما می شود، از عوامل خطرزای این بیماری محسوب می‌گردد.
نوروفیبروماتوز نوع دو
تنها عامل خطرزایی که تاکنون برای بیماری آکوستیک نوروما مشخص شده است، نوروفیبروماتوز نوع دو است. اگر یکی از والدین یک فرد به این بیماری ارثی دچار باشد، احتمال بروز آکوستیک نوروم در او بیشتر است.
شایان ذکر است که تنها 5 درصد افراد دارای آکوستیک نوروما به نوروفیبروماتوز نوع دو مبتلا هستند. افراد مبتلا به نوروفیبروماتوز نوع دو در بیشتر موارد دچار آکوستیک نوروما دو طرفه می‌شوند.
نوروفیبروماتوز نوع دو یک بیماری ارثی از نوع غالب است و یک ژن غالب عامل بروز آن به شمار میرود. بدین معنی که مبتلا بودن تنها یکی از والدین کافی است تا فرزندان هم به این بیماری ژنتیکی دچار شوند. وقتی فقط یکی از والدین به این بیماری مبتلا باشد، شانس ابتلای فرزندان به آن، 50 درصد خواهد بود.
انواع بیماری تومور عصب شنوایی
اساساً دو نوع بیماری تومور عصب شنوایی بر طبق منشأ و ویژگی‌های رشد آنها وجود دارد: شوانوم دهلیزی تک گیر و شوانوم دهلیزی مرتبط با نوروفیبروماتوز نوع II (NF2).
شوانوم دهلیزی تک گیر
شوانوم دهلیزی تک گیر، به طور خود به خود و بدون هیچ گونه استعداد ژنتیکی شناخته شده‌ای رخ می‌دهد. آنها عمدتاً افراد 30 تا 60 ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهند و معمولاً یک طرفه هستند، به این معنی که در یک طرف عصب دهلیزی ایجاد می‌شوند. بیماران ممکن است کم شنوایی تدریجی، وزوز گوش و عدم تعادل را تجربه کنند. همانطور که تومور رشد می‌کند، می‌تواند ساختارهای مجاور را فشرده کند و منجر به بی‌حسی یا ضعف صورت در سمت آسیب دیده شود. تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، ابزار تشخیصی اولیه برای شناسایی و ارزیابی اندازه شوانوم‌های دهلیزی پراکنده است.
شوانوم دهلیزی مرتبط (نوروفیبروماتوز نوع II (NF2))
NF2 یک اختلال ژنتیکی نادر است که با ایجاد تومور بر روی اعصاب، از جمله عصب دهلیزی مشخص می‌شود. افراد مبتلا به NF2، استعداد بیشتری برای ایجاد شوانوم دهلیزی دو طرفه دارند که هر دو گوش را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به غیر از کاهش شنوایی و عدم تعادل، افراد مبتلا به NF2 ممکن است تومورهای متعددی را در سایر اعصاب مانند اعصاب جمجمه و نخاعی ایجاد کنند. این می‌تواند منجر به طیف وسیعی از علائم عصبی، از جمله مشکلات بینایی و مشکل در هماهنگی شود. آزمایش ژنتیک برای تایید تشخیص NF2 بسیار مهم است و MRI برای ارزیابی میزان و ویژگی‌های شوانوم دهلیزی در افراد مبتلا به کار میرود.
عوارض تومور عصب شنوایی
تومورهای عصب شنوایی در حالی که به طور کلی خوش خیم هستند، اما می‌توانند منجر به عوارض مختلفی شوند که بر شنوایی، تعادل و عملکرد عصبی تأثیر می‌گذارد. تشخیص زودهنگام و بررسی دقیق گزینه‌های درمانی در مدیریت این عوارض و حفظ کیفیت زندگی فرد بسیار مهم است. از جمله این عوارض شامل:
از دست دادن شنوایی
یکی از عوارض اولیه تومورهای عصب شنوایی، کاهش شنوایی است. این تومورها معمولاً به کندی رشد می‌کنند و ممکن است عصب شنوایی (عصب حلزون) را تحت تأثیر قرار دهند و منجر به اختلال شنوایی تدریجی یا ناگهانی شوند. هنگامی که تومور به عصب فشار می‌آورد، در انتقال سیگنال‌های صوتی به مغز اختلال ایجاد می‌کند.
اختلال در تعادل
عصب دهلیزی که مسئول حفظ تعادل است، اغلب تحت تأثیر تومورهای عصب شنوایی قرار می‌گیرد. عملکرد ضعیف این عصب می‌تواند منجر به عدم تعادل، سرگیجه و مشکلات هماهنگی شود. بیماران ممکن است سرگیجه را تجربه کنند، به ویژه در هنگام تغییر وضعیت یا حرکت سر خود.
درگیری عصب صورت
در مجاورت عصب شنوایی، عصب صورت قرار دارد که حرکات صورت را کنترل می‌کند. رشد تومور می‌تواند بسیار به ندرت این عصب را فشرده کند و باعث ضعف یا فلج صورت شود. بیماران ممکن است متوجه مشکل در بستن چشم خود در سمت آسیب دیده، افتادگی دهان یا سایر عدم تقارن‌های صورت شوند.
وزوز گوش
وزوز گوش یا صدای زنگ در گوش، یکی از عوارض شایع تومور عصب شنوایی است. از آنجایی که تومور بر ساختارهای اطراف فشار وارد می‌کند، می‌تواند درک صدا را در گوش القا کند. وزوز گوش می‌تواند پایدار باشد و بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد.
سردرد
افزایش فشار داخل جمجمه به دلیل رشد تومور، می‌تواند منجر به سردرد شود. همانطور که تومور به بافت‌های مجاور فشار می‌آورد، ممکن است باعث سردردهای مداوم یا مکرر شود. شدت و فراوانی سردردها می‌تواند در بین افراد متفاوت باشد و ممکن است توسط عواملی مانند استرس تشدید شود.
علائم شناختی
در برخی موارد، تومورهای عصب شنوایی بسیار بزرگ می‌توانند به ندرت بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارند. این ممکن است به صورت مشکل در تمرکز، مشکلات حافظه یا تغییر در خلق و خوی ظاهر شود. این علائم در نتیجه تأثیر تومور بر ساختارهای اطراف مغز ایجاد می‌شود.
فشرده سازی ساقه مغز
موارد شدید تومورهای عصب شنوایی ممکن است منجر به فشرده شدن ساقه مغز شود. ساقه مغز یک منطقه حیاتی است که مسئول عملکردهای حیاتی مانند تنفس و تنظیم ضربان قلب است. فشرده سازی این ناحیه می‌تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.
عوامل تشدید کننده تومور نوروم آکوستیک
علائم تومور نوروم آکوستیک متغیر هستند. شدت این علائم به عوامل متعددی بستگی دارد. مهم ترین عوامل تشدید کننده تومور نوروم آکوستیک به شرح زیر هستند:
- بزرگی اندازه تومور
- حساس بودن محل استقرار تومور
- تغییرات منفی در شرایط عمومی سلامت فرد مبتلا
خاطر نشان می‌شود که تومور نوروم آکوستیک، یک تومور غیر سرطانی محسوب می شود که رشدی بسیار آرام و کُند دارد. همین امر باعث می‌شود نشانه‌ها و علائم این تومور و شدت این علائم و نشانه‌ها در طی گذشت زمان کم و زیاد شود. حتی گاهی شدت علائم نوروم آکوستیک از یک روز به فردای آن روز تغییر می‌کند.
بیشتر مبتلایان به نوروم آکوستیک نشانه‌های مربوط به دستگاه شنوایی را تجربه می‌کنند. کم شنوایی یک طرفه شایع‌ترین علامت نوروم آکوستیک به شمار میرود. در بیشتر موارد، این کم شنوایی به تدریج مستقر می‌شود اما در برخی موارد هم به طور ناگهانی پیش می‌آید یا در روزهای مختلف با شدت‌های متغیر خودنمایی می‌کند.
به عبارت دیگر، بعضی روزها شدت کم شنوایی زیاد است اما روزهای بعدی ممکن است کم شنوایی کمتر شود.
سرگیجه در این بیماران به صورت ناگهانی و حمله‌ای فرد را گرفتار می‌کند. اگر تومور نوروم آکوستیک درمان نشود، ممکن است تعداد و مدت حمله‌های سرگیجه افزایش یابد.
سردرد هم در این بیماران گاهی ظاهر می‌شود و سپس بهبود می‌یابد. انتظار میرود سردرد هم مانند سرگیجه به مرور زمان هم به لحاظ دفعات، هم به لحاظ شدت درد، بیشتر و بدتر شود.
راه‌های تشخیص آکوستیک نوروما
نخستین قدم برای تشخیص این بیماری معاینه دقیق گوش توسط پزشک معالج است. البته تشخیص آکوستیک نوروما در مراحل ابتدایی بسیار دشوار است زیرا علائم آن بسیار خفیف است. با پیشرفت بیماری و بزرگ شدن تومور، علائم واضح‌تر می‌شوند و بیمار را نزد پزشک معالج می‌کشانند. از سوی دیگر علائم اولیه مانند کاهش شنوایی در گوش یک طرف، در بسیاری از بیماری‌ها دیده می‌شوند و این امر تشخیص آکوستیک نوروم را باز هم دشوارتر می‌نماید.
پزشک معالج به طور معمول، پس از گوش دادن به شرح حال بیمار، یک معاینه کامل از گوش بیمار به عمل می‌آورد. علاوه بر این، پزشک ممکن است تست‌های زیر را برای فرد درخواست نماید:
شنوایی سنجی:
در بیشتر موارد این آزمون توسط یک کارشناس شنوایی سنجی انجام می‌پذیرد. او صداهایی را با قدرت و فرکانس مشخص برای هر گوش به طور جداگانه، ارسال می‌کند. فرد معاینه شونده با شنیدن هر صدای ارسالی، دکمه خاصی را فشار می‌دهد.
صدا با همان فرکانس مشخص دوباره با شدت کمتر ارسال می‌شود. هر جایی که فرد نتواند صدا را بشنود، توسط کارشناس شنوایی سنجی مشخص می‌گردد. در این تست معمولا از کلمات هم برای تعیین سطح شنوایی استفاده کنند.
در واقع در این تست میزان شنوایی صداها و گفتارها برای هر بیمار به طور دقیق اندازه گیری می‌شود. به طور معمول، نخستین تست تشخیصی آکوستیک نوروما که توسط پزشک درخواست می شود، تست شنوایی سنجی است.
در این تست یک هدفون روی گوش‌های بیمار گذاشته می‌شود و از آن صداهایی با شدت های گوناگون پخش می‌گردد. هر وقت بیمار صدایی می‌شنود باید طبق راهنمایی کارشناس شنوایی سنجی، واکنش درستی از خود نشان دهد.
تصویربرداری پزشکی:
ام آر آی (MRI) بهترین نوع تصویربرداری پزشکی است که به طور معمول، توسط پزشک معالج درخواست می‌شود. با ام آر آی امکان دیدن تومور آکوستیک نوروما حتی در اندازه‌های بسیار کوچک (در حد بین یک تا دو میلی متر) میسر می‌گردد.
در صورتی که دسترسی به دستگاه ام آر آی وجود نداشته باشد یا فرد به هر دلیل توانایی تحمل انجام ام آر آی را نداشته باشد، سی تی اسکن گزینه جانشین محسوب می‌شود. باید در ذهن داشت که سی تی اسکن در یافتن تومورهای ریز آکوستیک نوروم دقت بالای ام آر آی را ندارد.
انجام ام آر آی سر با ماده حاجب تومور آکوستیک نوروم را به خوبی و به وضوح هویدا می‌سازد. گاهی مردم به ام آر آی با ماده حاجب، ام آر آی رنگی هم می‌گویند.
اگر تومور آکوستیک نوروم وجود داشته باشد، ماده حاجب را بیشتر از بافت‌های سالم بدن در خود جذب می‌کند. بدین ترتیب، اندازه و حدود تومور به وضوح از بافت سالم گوش و مغز قابل افتراق خواهد بود. به عبارت دیگر، در ام آر آی بیماران مبتلا به آکوستیک نوروم، یک تومور روشن (جذب کننده ماده حاجب) در بخش داخلی کانال گوش و گوش میانی جلب توجه می‌کند.
روش‌های درمان آکوستیک نوروما
این تصمیم که آکوستیک نوروما چگونه باید درمان شود، توسط پزشک فوق تخصص جراحی گوش، حلق و بینی اتخاذ می‌شود. گزینه درمانی این بیماری به چندین عامل بستگی دارد که برخی از آنها عبارتنداز:
- سرعت رشد تومور
- اندازه تومور در هنگام تشخیص
- شرایط سلامتی فرد، به طور کلی
- علائمی که فرد را گرفتار کرده‌اند
برای درمان آکوستیک نوروما پزشک معالج ممکن است یکی یا ترکیبی از گزینه‌های زیر را برای هر بیمار بر اساس شرایط خودش پیشنهاد نماید. این گزینه‌ها در زیر بیشتر تشریح می‌شوند.
پایش تومور
در هنگامی که ترکیبی از شرایط زیر در یک بیمار مبتلا به آکوستیک نوروما دیده می‌شود، ممکن است پزشک به بیمار پیشنهاد بدهد که تا تغییر شرایط فقط به پایش تومور اکتفا کنند. شرایطی که پایش تومور را به عنوان یک گزینه در کنترل بیماری مطرح می‌کنند، عبارتنداز:
- اندازه کوچک تومور در تصاویر پزشکی
- عدم رشد تومور یا رشد بسیار آهسته
- نداشتن علامت یا داشتن علائم بسیار خفیف و غیر جدی
- سن بالای بیمار
- عدم وجود شرایط لازم سلامتی برای انجام عمل جراحی روی بیمار مانند مشکلات جدی قلبی عروقی
در صورتی که گزینه پایش تومور مد نظر قرار گیرد، پزشک معالج انجام تصویربرداری پزشکی منظم و تست شنوایی سنجی را هر 6 تا 12 ماه یک بار تجویز می‌نماید. با ام آر آی می‌توان سرعت رشد تومور و اندازه دقیق آن را تعیین کرد.
در صورتی که تومور در حال رشد با سرعت نسبتا زیاد باشد، یا علائم پیشرونده تومور دیده شود یا مشکلات دیگر پدید آید، آن گاه ممکن است یکی از گزینه‌های درمانی زیر مد نظر قرار گیرد.
عمل جراحی آکوستیک نوروما
یکی از راه‌های درمان این بیماری خارج کردن تومور از راه عمل جراحی است. هر جراح ممکن است از یکی از تکنیک‌های جراحی متداول برای خارج ساختن این تومور استفاده نماید. روش جراحی مدنظر هر پزشک جراح به اندازه تومور، وضعیت قدرت شنوایی و سایر شرایط بستگی دارد.
همان طور که مطرح شد هدف این عمل جراحی خارج ساختن تومور آکوستیک نوروما از داخل جمجمه است. این عمل جراحی باید با دقت زیادی انجام شود، به گونه‌ای که به اعصاب صورت آسیبی وارد نشود. آسیب به اعصاب صورت می‌تواند با فلج عضلات صورت همراه باشد. همچنین ظرافت حین این عمل جراحی به حفظ قدرت شنوایی بیمار منتهی می‌شود.
از هر تکنیک جراحی که استفاده شود، عمل جراحی خارج ساختن تومور آکوستیک نوروما تحت بیهوشی عمومی صورت می‌پذیرد. گاهی برای انجام این عمل حفره‌ای در استخوان‌های در بر گیرنده گوش داخلی ایجاد می‌شود و گاهی به جای استخوان گوش داخلی در جمجمه حفره کوچکی ایجاد می‌شود و تومور از طریق آن خارج می‌شود.
در برخی بیماران، امکان خارج ساختن تومور به طور کامل وجود ندارد. به عنوان نمونه، گاهی تومور بسیار به اعصاب صورت نزدیک است و احتمال فلج عضلات صورت بسیار بالاست. در برخی بیماران، تومور ممکن است به بعضی از مراکز بسیار مهم مغزی نزدیک باشد و دوباره به سبب خطرات احتمالی پزشک تصمیم بگیرد، همه تومور را بیرون نیاورد. در این بیماران ممکن است پزشک فقط به بیرون آوردن بخشی از تومور اکتفا کند.
گاهی اوقات، به دنبال عمل جراحی و بیرون آوردن تومور آکوستیک نوروما، ممکن است به اعصاب صورت، یا رشته‌های عصبی شنوایی یا تعادلی آسیب وارد شود. در این صورت، فرد ممکن است پس از پایان عمل جراحی، با یک یا برخی از عوارض زیر مواجه شود:
- نشت مایع مغزی نخاعی از خلال بخیه محل جراحی
- کاهش یا از بین رفتن شنوایی
- فلج یا ضعف عضلات صورت
- بی حس شدن صورت
- وزوز گوش
- مشکلات حفظ تعادل
- سردرد مداوم
- عفونت و التهاب در مایع مغزی نخاعی (مننژیت)
- سکته مغزی یا خونریزی مغزی
هزینه عمل جراحی نوروم آکوستیک
مانند هر روش درمانی دیگری، یکی از نگرانی‌هایی که بیمار یا خانواده او در طول مداوا تجربه می‌کنند، هزینه‌های عمل نوروم آکوستیک است. هزینه عمل جراحی نوروم آکوستیک توسط همه بیمه‌های اصلی پوشش داده می‌شود. این عمل جراحی در فهرست پوشش بیمه تکمیلی درمان تقریبا همه بیمه های تکمیلی هم قرار دارد.
با وجود این، بهتر است پیش از انجام عمل جراحی نوروم آکوستیک، با مسئولین بیمه اصلی مانند بیمه تامین اجتماعی در این مورد صحبت شود. همچنین شایسته است هماهنگی لازم جهت پوشش هزینه این عمل جراحی با بیمه تکمیلی درمان هم قبل از انجام عمل، صورت پذیرد.
هزینه عمل جراحی نوروم آکوستیک شامل سه سری می‌شود:
- هزینه‌های مربوط به تشخیص نوروم آکوستیک و تست‌های مربوطه
- هزینه‌های عمل جراحی از جمله هزین‌های بیمارستان، اتاق عمل و دستمزد دکتر جراح و سایر اعضای کادر درمان
- هزینه‌های ویزیت ها و تست های بعد از عمل نوروم آکوستیک
به طور معمول، بیشترین هزینه این روش درمانی مربوط به هزینه خود عمل جراحی است.
رادیوتراپی یا پرتودرمانی آکوستیک نوروما
برای درمان آکوستیک نوروم ممکن است از اشکال گوناگون پرتودرمانی استفاده شود. در زیر به برخی از انواع این درمان اشاره می‌کنیم.
1- جراحی استریوتاکتیک با استفاده از اشعه
برای درمان آکوستیک نوروما ممکن است از اشکال گوناگون پرتودرمانی استفاده شود. در زیر به برخی از انواع این درمان اشاره می‌کنیم. جراحی استریوتاکتیک با استفاده از اشعه یکی از روش‌های درمان آکوستیک نوروما که از اشعه هم در آن استفاده می‌شود، جراحی استریوتاکتیک با استفاده از اشعه است.
نام این نوع درمان در زبان انگلیسی به صورت عبارت Stereotactic radiosurgery بیان می‌شود. برای این که کمی با مفهوم استریوتاکتیک آشنا شویم، باید گفت هر گاه از ابعاد مختلف (چندبعدی) اشعه‌ها یا اجسام به سمت یک مقصد مشخص حرکت نمایند، از عبارت استریوتاکتیک استفاده می‌شود.
اگرچه واژه جراحی در این عبارت ممکن است فکر را به سمت تیغ جراحی پیش ببرد، اما در واقع، تیغ و چاقو در این نوع درمان جایی ندارد، و این درمان، یکی از انواع پرتودرمانی به شمار میرود. پزشک ممکن است در صورت وجود شرایط زیر، این نوع درمان را برای بیمار برگزیند:
● وجود یک تومور آکوستیک نورومای کوچک ( قطر برابر یا کوچکتر از سه سانتی متر)
● بیماران کهنسال مبتلا به این بیماری
● شرایط سلامتی بیمار در حدی نیست که امکان تحمل عمل جراحی برای وی وجود داشته باشد
یکی از مشهورترین انواع جراحی استریوتاکتیک با استفاده از اشعه، جراحی با گامانایف (Gamma Knife) است. این دستگاه از هیچ تیغ یا برشی استفاده نمی‌کند. این دستگاه از زوایای متعدد و گوناگون اشعه‌های ظریف گاما را به سمت تومور می‌فرستد. میزان دوز هر یک از پرتوهای اشعه گاما به طور دقیق تنظیم شده است. زاویه این اشعه‌ها طوری تنظیم شده است که درست در نقطه وجود تومور، به هم برخورد می‌کنند و انرژی آنها با هم جمع می‌شود.
به عبارت دیگر، هر اشعه به تنهایی به بافت‌هایی که از آنها عبور می‌کند، آسیب نمی‌زند اما در نقطه‌ای که همه اشعه‌ها جمع می‌شوند، یعنی در محل تومور، جمع انرژی اشعه‌ها می‌تواند به تومور آسیب جدی بزند و رشد آن را متوقف کند.
بدیهی است پیش از انجام این عمل جراحی پزشک معالج با انجام یک ام آر آی دقیق، محل تومور و زوایای تابش پرتوها را با دقت مشخص می‌نماید. در این روش جراحی پوست سر به صورت موضعی بی حس می‌شود. سپس یک قاب مخصوص روی پوست سر کار گذاشته می‌شود. این کار باعث می‌شود، سر بیمار در طول این نوع پرتودرمانی هیچ حرکتی نداشته باشد. هدف از انتخاب این نوع درمان عبارت است‌از:
● توقف رشد تومور
● حفظ اعصاب صورت
● احتمال حفظ قدرت شنوایی
برخلاف عمل جراحی که نتایج آن سریع تر ظاهر می‌شود، در این نوع پرتودرمانی هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی گاهی سال‌ها طول می‌کشد تا فواید این نوع درمان خود را نشان دهد. پس از انجام جراحی استریوتاکتیک با استفاده از اشعه، پزشک معالج از طریق تصویربرداری دقیق پزشکی مانند ام آر آی و تست‌های مکرر و منظم شنوایی سنجی بهبودی تدریجی بیماری را پایش می‌نماید. نباید فکر کنیم که رادیوسرجری هیچ عوارضی ندارد.
این نوع پرتودرمانی هم مانند همه انواع درمان، ممکن است با درصد کمی از عوارض، به شرح زیر، همراه باشد:
از دست دادن قدرت شنوایی
وزوز گوش
ضعف عضلات صورت
مشکلات حفظ تعادل
شکست درمان یا به عبارت دیگر ادامه رشد تومور
رادیوتراپی استریوتاکتیک
در این نوع از پرتودرمانی، در دفعات مکرر، هر بار دوز کمی از اشعه از زوایای مختلف به سمت تومور تابانده می‌شود. آثار تجمعی این تاباندن اشعه کم اما مکرر می‌تواند جلوی رشد تومور آکوستیک نوروما را بگیرد. در این روش پرتودرمانی، تومور آسیب می‌بیند اما به بافت سالم مغز آسیبی وارد نمی‌شود.
درمان با پرتوهای پروتون
این نوع از پرتودرمانی از اشعه‌های قدرتمند حاوی ذرات دارای بار مثبت الکتریکی یا همان پروتون‌ها استفاده می‌کند. این اشعه در دوز مشخص به سمت تومور تابانده می‌شود. این نوع درمان می‌تواند رشد تومور را متوقف کند و نیاز به سایر اشعه‌ها برای درمان تومور آکوستیک نوروما را کاهش دهد.
درمان حمایتی
آخرین نوع درمان که برای مهار این بیماری ممکن است درمان حمایتی توسط پزشک معالج به برخی بیماران پیشنهاد شود، درمان حمایتی است. در این نوع درمان، در واقع، پزشک نسبت به برداشتن تومور یا متوقف ساختن رشد آن از راه‌های دیگر قبلا اقدام کرده است، اما هنوز بیمار درگیر علائم یا در درصد کمی از بیماران دچار عوارض درمان است.
در این نوع درمان که به درمان حمایتی شهرت یافته است، بیمار ممکن است همچنان از علائمی مانند مشکلات حفظ تعادل یا سرگیجه رنج ببرد.
در صورتی که حس شنوایی فرد پس از درمان و پس از شکیبایی برای مدتی باز نگردد، کاشت حلزون گوش یا سایر انواع درمان‌ها هم ممکن است توسط پزشک معالج تجویز شود.
دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران در کیلینک خود در تهران هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر تماس بگیرید.
کنار آمدن با وضعیت موجود و دریافت حمایت
تردیدی نیست که پذیرفتن تصمیم یک عمل جراحی یا پرتودرمانی حساس و ظریف که با احتمال از دست دادن حس شنوایی یا قلج شدن عضلات صورت همراه است، به هیچ عنوان کار آسانی نیست. برای این که بیماران بتوانند از عهده استرس زیاد وارد شده در این شرایط بر بیایند و در روند تصمیم گیری دچار بحران نشوند، موارد زیر به آنها پیشنهاد می‌شود:
- بیماران باید اطلاعات واقع گرایانه و درست درباره بیماری آکوستیک نوروما کسب کنند. هر چه فرد اطلاعات دقیق‌تر و درست‌تری داشته باشد، بهتر می‌تواند درباره درمان و انتخاب نوع درمان از مشورت پزشک معالج استفاده نماید. پیشنهاد می‌شود در کنار صحبت و هم اندیشی با پزشک معالج و کارشناس شنوایی سنجی با یک مشاور روانشناسی هم مشورت صورت پذیرد.
همچنین صحبت کردن با بیمارانی که مراحل درمان مشابه بیمار را پشت سر گذاشته اند، می‌تواند برای بیمارانی که در مرحله تصمیم برای درمان هستند، بسیار مفید باشد. چنین صحبت گروهی باعث می‌شود، بیمار در راهی که در پیش دارد، احساس درماندگی و تنهایی نکند. حتی خوب است پس از پایان درمان هم شرکت در نشست‌های گروهی بیماران دچار آکوستیک نوروما ادامه یابد.
- یک گروه حمایتی مطمئن پیدا کنید و در آن عضویت مستمر داشته باشید. اگر چنین گروهی وجود ندارد، از دوستان و اقوام برای گذراندن زمان‌های دشوار کمک گرفته شود. اگر بتوان به وضعیت و شرایط سایر کسانی که به آکوستیک نوروما مبتلا بوده‌اند، دسترسی داشت و از آن مطلع بود، تحمل استرس و گذراندن این دوران بیماری ساده‌تر می‌شود.
خوب است، از پزشک معالج در مورد وجود گروه‌های حمایتی یا شاید، انجمن حمایت از بیماران مبتلا به آکوستیک نوروما پرسش به عمل آید.
تومورهای بزرگ آکوستیک نوروما که به طور معمول، به دلیل مراجعه دیرهنگام به پزشک پیش می‌آید، ممکن است عوارض جدی مانند هیدروسفالی (افزایش فشار داخل جمجمه) داشته باشد و حیات بیمار را تهدید نماید.
اما باید دانست که رسیدن به چنین مرحله‌ای بسیار نادر است. بیشتر تومورهای ناشی از آکوستیک نوروما بسیار کند رشد می‌کنند و در مواردی هم که رشد این تومور سریع است، به طور معمول، با مراجعه زودهنگام به پزشک، تومور خارج ساخته می‌شود و فرصت رشد بیشتر و خطرآفرینی به تومور داده نمی‌شود.
همان طور که گفته شد گاهی پس از اتمام درمان همچنان برخی علائم باقی می‌مانند. قدرت شنوایی کم و وزوز گوش دو علامتی هستند که احتمال ماندن آنها، پس از درمان وجود دارد. هر دو علامت به کیفیت زندگی، کار، روابط اجتماعی و رانندگی فرد لطمه می‌زنند. برای رفع این علائم باقی مانده به طور معمول، درمان اضافی و جداگانه مورد نیاز است.
در مواردی که درمان به طور کامل و موفق بوده است، امکان عود آکوستیک نوروما در آینده همچنان وجود دارد. به عبارت دیگر، از هر 20 نفری که تومور آکوستیک نورمای آنها از طریق جراحی به طور کامل برداشته شده است، یک نفر ممکن است دوباره به این تومور خوش خیم مبتلا شود.
به همین دلیل پزشک معالج ممکن است تا مدت‌ها پس از عمل جراحی همچنان برای بیمار ام آر آی درخواست نماید تا از عود نکردن دوباره آکوستیک نوروما اطمینان حاصل نماید.
مراقبت‌های بعد از عمل جراحی نوروم آکوستیک
سرعت ترمیم و التیام بافت‌ها بعد از این عمل در هر بار متفاوت و منحصر به فرد است. رعایت کردن نکاتی که پزشک جراح آکوستیک نوروم و کادر درمان به بیمار می‌گویند، شاه کلید بهبودی سریع‌تر به شمار می‌آید.
مراقبت از زخم
در بیشتر بیماران، از نخ بخیه جذبی استفاده می‌شود. به همین دلیل، نیازی به کشیدن بخیه وجود ندارد. اگر نخ بخیه غیر قابل جذب برای بیمار استفاده شده باشد، بیمار باید حدود هفت تا ده روز بعد از عمل برای کشیدن بخیه مراجعه نماید. تا زمان کشیدن بخیه، بهتر است محل بخیه با آب تماس پیدا نکند و موقع استحمام پوشیده باشد.
برای ترمیم بهتر زخم‌ها لازم است نکات زیر توسط بیمار رعایت شود:
- از شنا کردن و آب تنی و امثال آن برای دو هفته پرهیز کنند
- برای چهار هفته بعد از عمل جراحی نوروم آکوستیک از رنگ کردن مو یا استفاده از سایر مواد آرایشی در مو و در نزدیکی محل جراحی خودداری نمایند
درد عمل جراحی نوروم آکوستیک
برخی بیماران ممکن است درد شدیدی داشته باشند. پزشک برای بیماران داروهای مسکن و ضد درد قوی تجویز می‌کند. مصرف بموقع این داروها، در کنترل درد این عمل جراحی بسیار موثر است. برای اطمینان از کنترل درد عمل بهتر است نکات زیر توسط بیمار رعایت شود:
- مصرف بموقع داروها (در مصرف دارو زیاده روی نشود)
- برخی از داروها باعث کاهش هشیاری فرد می‌شوند. در صورت مصرف این داروها، از رانندگی خودداری شود
- اگر درد شدید نیست، مصرف مسکن‌های غیر نسخه ای هم می‌تواند کفایت کند
- گذاشتن کیسه سرد هم در تسکین درد موثر است
مراقبت از گوش
مشکلات شنوایی و احساس ناراحتی در گوش بعد از عمل جراحی آکوستیک نوروما، امری طبیعی محسوب می‌شود. انتظار میرود مشکلات و ناراحتی گوش بتدریج کم شده و خوب شود. اگر چنین نشد حتما در مورد آنها با پزشک معالج مشورت نمایید.
همچنین بیمار باید تا التیام کامل زخم‌های محل عمل جراحی، نکات زیر را به خوبی رعایت کند:
- تا پزشک معالج اجازه نداده است، تمیز کردن بینی با فشار زیاد هوا (فین کردن) ممنوع است
- از تکان دادن لاله گوش با دست خودداری شود
- استراحت اهمیت زیادی در سرعت بهبودی دارد. بیمار نباید خود را بیش از حد خسته نماید
آمادگی‌های لازم پیش از مراجعه به کلینیک فوق تخصصی جراحی گوش
پزشک فوق تخصص جراحی گوش،حلق و بینی طی مدت ویزیت، پرسش‌های زیاد و متعددی را ممکن است از بیمار بپرسد. در نتیجه شاید بهتر باشد، برای پاسخ گفتن به این پرسش‌ها از قبل آماده باشید. برای این که هنگام مراجعه به کلینیک، آمادگی لازم را داشته باشید، در این جا برخی از نکاتی که ممکن است برای پزشک معالج مهم باشد، ذکر شده است.
البته واضح است که بر پایه وضعیت هر فرد، پزشک ممکن است پرسش‌هایی بیشتر از آنچه در این جا آورده‌ایم از فرد بپرسد. بهتر است پیش از مراجعه به مطب پزشک فوق تخصص جراحی گوش وحلق و بینی مطالب زیر آماده شوند:
●علائمی را که تجربه کرده‌اید و طول مدتی که گرفتار آنها بوده اید را یادداشت نمایید. شاید برخی از علائم و مشکلات به نظر برسد غیرمرتبط هستند اما بهتر است آنها را هم یادداشت کرد.
●فهرست کاملی از همه داروهایی که مصرف می‌کنید، تهیه نمایید. حتی اگر یک مولتی ویتامین یا داروی گیاهی یا مکمل هم مصرف می‌شود، بهتر است در این لیست گنجانده شود. گاهی به همراه داشتن عکس برچسب روی جعبه دارو یا خود جعبه دارو هم مفید است.
●یکی از اقوام یا یک دوست به عنوان همراه در هنگام مراجعه به کلینیک در کنار شما باشد. گاهی ممکن است برخی از موارد پرسیده شده، به خوبی به یاد نیاید و همراهی یک فرد که اطلاعات خوبی در مورد شما دارد، می تواند برای پاسخگویی به پزشک معالج بسیار مفید باشد.
●سوالاتی که می‌خواهید پزشک معالج به آنها پاسخ بگوید را یادداشت کنید. آماده داشتن پرسش‌ها و پاسخ‌ها باعث می شود در مدت انجام ویزیت، از وقتی که در اتاق پزشک هستید، بیشترین منفعت را ببرید.
چه سوال‌هایی توسط بیماران آکوستیک نوروما از پزشک پرسیده می‌شود؟
بیشتر کسانی که به آکوستیک نوروما مبتلا هستند، پرسش‌های زیر را از پزشک معالج خود می‌پرسند:
- علت پدید آمدن چنین علائمی چیست؟
- آیا ممکن است یک بیماری دیگری چنین علائمی را به وجود آورده باشد؟
- در مورد تست‌هایی که برای بیمار درخواست شده است، از پزشک توضیح بیشتر خواسته می‌شود.
- درباره روش‌های درمانی این بیماری از پزشک توضیح می‌خواهند.
- کدام روش درمانی برای این بیمار مناسب است؟
- احتمال این که پس از هر روش درمانی دچار عوارض آن بشوند، چقدر است؟
- اگر هیچ درمانی برای آکوستیک نورما انجام نشود، چه اتفاقی می‌افتد؟
- آیا امکان آن وجود دارد که یک کتاب یا مقاله یا بروشوری که درباره این بیماری و تشخیص و درمان آن توضیح داده است، معرفی شود؟
- آیا وبسایتی وجود دارد که اطلاعات دقیق و موثقی درباره این بیماری در آن پیدا شود؟
هر چه اطلاعات بیمار و همراهان بیمار درباره بیماری و درمان آن بیشتر باشد، احتمال پذیرش درمان از سوی بیمار افزایش می یابد و به نتایج درمانی بهتری منتج می‌شود.
چه سوال‌هایی توسط پزشک از بیمار مبتلا به آکوستیک نوروما پرسیده می‌شود
پیش بینی این که هر پزشک چه پرسش‌هایی را از بیمار مطرح می‌کند، همیشه کار آسانی نیست. با وجود این، بیشتر پزشکان معالج یک سری سوالات مشخص را از افراد مبتلا به آکوستیک نوروم می‌پرسند.
اگر افراد از این سوالات مطلع باشند و پاسخ آنها را از قبل آماده کرده باشند، از مدت زمان ویزیت خود بیشترین استفاده را خواهند کرد.
پزشک معالج ممکن است از بیمار سوالات زیر را مطرح نماید:
- اولین زمانی که متوجه بروز این علائم شدید، چه زمانی بود؟
- آیا این علائم مداوم بوده‌اند و همیشه وجود داشته اند یا به تناوب و گهگاه ظاهر می‌شدند و بهبود می‌یافتند؟
- شدت علائم شما چقدر بود؟ چقدر این علائم در زندگی شما تاثیر گذاشته بود؟
- آیا هیچ یک از اعضای خانواده شما به آکوستیک نوروم مبتلا بوده‌اند؟
- آیا شنوایی گوش طرف درگیر آکوستیک نوروم به اندازه‌ای است که در زندگی شما مفید باشد یا به حدی کاهش یافته که برای شما فایده‌ای ندارد؟
- آیا از این گوش درگیر برای مکالمات تلفنی می‌توانید استفاده کنید؟ آیا با این گوش می‌توانید جهت منبع صدا را متوجه شوید و مشخص نمایید؟
- آیا در حال حاضر به طور مداوم، دچار سردرد می‌شوید؟ آیا در گذشته، سابقه ابتلا به سردرد به طور منظم، داشته‌اید؟
دانستن پاسخ این پرسش‌ها برای بیماران مراجعه کننده به کلینیک دکتر علی کوهی فوق تخصص جراحی گوش، حلق و بینی بسیار اهمیت دارد.
سوالات متداول درباره آکوستیک نوروما
در این نوشتار با آکوستیک نوروما یا شوانوم وستیبولار به تفصیل پرداخته شده است. هم اکنون رایج‌ترین پرسش‌هایی که درباره این بیماری مطرح می‌شود و پاسخ آنها مرور می‌گردد.
تومور آکوستیک نوروما یا به اصطلاح درست‌تر شوانوم وستیبولار تومور خوش خیمی است. این تومور از بخش تعادلی عصب زوج هشتم مغزی سرچشمه می‌گیرد. تومور آکوستیک نوروما رشدی تدریجی دارد. بزرگ شدن این تومور و فشار بر عناصر اطراف آن باعث اختلال در کارکرد آنها می‌شود.
این تومور می‌تواند با رشد خود باعث برخی علائم و نشانه‌ها شود. شایع‌ترین علائم ناشی از این تومور به شرح زیر است:
- علایم شنوایی مثل وزوزگوش یا کم شنوایی،
- علایم تعادلی
- در صورت رشد بسیار زیاد، علایم عصبی ناشی از افزایش فشار داخل جمجمه
علت دقیق افزایش بیش از حد تکثیر سلولی و ایجاد این تومور مشخص نیست. با وجود این، تومور آکوستیک نوروما ممکن است زمینه ژنتیکی داشته باشد. به عنوان نمونه، مبتلایان به نوروفیبروماتوز نوع دوم بیشتر از سایرافراد در معرض ابتلا به تومور آکوستیک نوروما قرار دارند. این بیماران حدود 5 درصد کل مبتلایان به این تومور را تشکیل می‌دهند. پژوهش‌های پزشکی معتبر تاکنون نتوانسته‌اند تاثیر عوامل محیطی را بر ایجاد یا رشد این تومور نشان دهند.
به طور معمول، پزشک متخصص گوش، حلق و بینی با معاینه گوش و انجام یا درخواست تست‌های ادیولوژیک به این ضایعه شک می‌کند. بر پایه علائم و نشانه‌هایی که در بیمار به چشم می‌خورد، پزشک برای تایید این تشخیص از برخی از انواع تصویربرداری پزشکی استفاده می‌کند.
سی تی اسکن و اِم آر آی دو نوع شایع تصویربرداری پزشکی هستند که برای تشخیص تومور آکوستیک نوروما از آنها استفاده می‌شود. ام آر آی در تشخیص این ضایعه دقت و حساسیت بیشتری نسبت به سی تی اسکن دارد. با وجود این، گاهی امکان ام آر آی در برخی از بیماران وجود ندارد و پزشک ناچار است از سی تی اسکن استفاده نماید.
تردیدی نیست که تشخیص زودهنگام تومور آکوستیک نوروما باعث افزایش احتمال موفقیت درمان این ضایعه می‌شود.
کارآمدترین درمان این بیماری برداشتن تومور به روش جراحی است. اما انجام جراحی در همه بیماران میسر نیست. در چنین مواردی ممکن است پزشک جهت بررسیِ سیر بیماری، فقط تومور را تحت نظر بگیرد. گاهی اوقات هم سایر روش‌های درمانی مانند رادیوسرجری استریوتاکتیک یا درمان رادیوتراپی توصیه می‌شود.
گزینش نوع درمان این ضایعه به اندازه تومور، علائم و نشانه‌های ناشی از این تومور و سرعت رشد آن بستگی دارد. در هر بیمار، با توجه به عوامل یادشده، خصوصیات تومور و شرایط پزشکی بیمار روش درمانیِ مناسب، انتخاب می‌شود. به عبارت دیگر، یک درمان ثابت برای همه بیماران قابل اجرا نیست. حتی جراحی برای برداشتن تومور، در هر بیمار با رویکرد و روش شخصی شده مناسب برای آن بیمار به انجام می‌رسد.
عصب صورت به محل بروز تومور آکوستیک نورما بسیار نزدیک است. به همین دلیل، با رشد این تومور، عصب صورت تحت فشار قرار می‌گیرد. در این جراحی احتمال آسیب دیدن عصب صورت وجود دارد. آسیب به عصب صورت به طور معمول موقت است و پس از گذشت چند هفته گاهی اوقات پس از گذشت یک سال بهبود می‌یابد. احتمال آسیب به عصب صورت به خصوصیات تومور (مثل توخالی و کیستیک یا توپُر بودن تومور)، سایز تومور و سابقه قبلی درمان بستگی دارد.
نشت مایع مغزی نخاعی، کم شنوایی یا ناشنوایی از دیگر عوارض احتمالی عمل جراحی تومور آکوستیک نورما به شمار می‌آیند.
در درصد کمی از بیماران احتمال وقوع علائم تعادلی بعد از عمل جراحی وجود دارد. این عوارض در اغلب موارد گذرا است.
عوارض آسیب به مخچه، ساقه مغز و عوارض عصبی، امروزه بسیار نادر است.
برخی از تومورهای آکوستیک نوروما بزرگ نمی‌شوند. بیشتر این تومورها رشدی بسیار کم دارند. به طور معمول، تومور آکوستیک نوروما به بافت‌های اطراف تهاجم ندارد و برخلاف تومورهای سرطانی باعث از بین بردن بافت‌های اطراف نمی‌شود.
اما در برخی موارد، این تومور به رشد خود ادامه می‌دهد. با بزرگ شدن تومور آکوستیک نوروما، عصب صورت، نخستین عصبی است که تحت فشار قرار می‌گیرد. این امر باعث می‌شود، حس پوست و حرکات عضلات صورت با اختلال و ضعف رو به رو شود. اگر در چنین مواردی، در این مرحله مراجعه پزشکی و درمان آغاز نشود، رشد تومور باز هم ادامه می‌یابد. بزرگ شدن اندازه تومور باعث تحت فشار قرار گرفتن عصب‌های بیشتری می‌شود. در مرحله بعد علائم زیر ممکن است حاصل شود:
- اختلال در بلع
- مشکلات گفتاری و اختلال تکلم
- مسائل و حالت‌های غیرطبیعی در حرکات چشم
اگر باز هم به علائم و نشانه‌ها توجه نشود، با رشد زیاد تومور خطراتی جدی حتی حیات بیمار را تهدید می‌کند. فشار به ساقه مغز، شیفت خط وسط یا بسته شدن بطن چهارم و تجمع مایع مغزی نخاعی و افزایش فشار داخل جمجمه از جمله چنین عوارضی به شمار می‌روند که زندگی بیمار را به خطر می‌اندازند.
بهترین گروه برای درمان بیماران مبتلا به تومورهای قاعده جمجمه، تیمی متشکل از پزشکان است که در درمان این بیماری‌ها تجربه و تخصص کافی داشته باشند. این تیم اغلب از جراح متخصص گوش و گلو و بینی، متخصص جراحی مغز و اعصاب، متخصص نُرومونیتورینگ، متخصص رادیوتراپی انکولوژی، متخصص پاتولوژی، کارشناس‌های شنوایی شناسی و همکاران فیزیوتراپیست تشکیل شده است.
دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش و درمان بیماران مبتلا به تومور آکوستیک نوروما هستند. لطفا برای اطلاعات بیشتر با کلینیک ایشان در تهران تماس حاصل بفرمایید.
منابع :
20 دیدگاه دربارهٔ «نوروم آکوستیک چیست و چگونه درمان می‌شود؟»
استاد بزرگوار با سلام وعرض خسته نباشید در مورد موضوع اکو ستیک نروما چقدر قشنگ وکامل توضیح فرمودید قابل استفاده برای همه اقشار دست شما درد نکند واز خداوند بزرک طول عمر پر برکت برای جناب عالی خواهانم
سلام اقای دکتر من توده رو با جراحی ورداشتم ولی الان چند وقت از عمل می گذره و من احساس کم شنوایی دارم همین صدایی مثل صدای باد تو گوشم اینا به عنوان عوارض عمل طبیعی و چقد طول می کشه بر طرف بشه و اگه نشد چه کار کنم؟
سلام شما باید به دکتر خودتون مراجعه کنید و بررسی بشه.
سلام خسته نباشید مقاله خوبی بود من تقریبا جواب همه ی سوالام رو گرفتم
سلام ممنون از مقاله خوبتون عوارض عمل جراحی آکوستیک نوروما چقدر طول می کشه؟
سلام بستگی به شرایط داره، مثلا اینکه چه عارضه‌ای منظورتون باشه و چه شرایطی در حین عمل وجود داشته باشه
سلام و دورود مقاله کامل و جامعی هست با منابع معتبر ممنون
سلام آکوستیک نوروما اگه با جراحی درمان بشه امکان برگشت داره؟
سلام اگر تومور بطور کامل خارج بشه احتمال برگشت بسیار بعید است.
سلام ممنون از آقای دکتر و تیم حرفه ای ایشون من برای درمان مشکل آکوستیک نوروما مراجعه کردم و بسیار از روند درمان راضی هستم.
سلام در روش جراحی بعد از عمل عوارضی باقی نمیمونه؟چون پرتو درمانی و استفاده از اشعه داره؟
سلام هر جراحی هم عوارضی داره، در تومور شوانوم هم ریسک عصب صورت و ریسکهای دیگری وجود دارد که به سایز و محل و شرایط تومور میزان خطر متفاوت است
سلام خسته نباشید مادر من خدمت شما هفته دیگه عمل دارن روش جراحی transe lab ذکر شده در بیمارستان دی میشه راهنمایی کنین آیا عمل سختی هست یا نه و اصلا ب چه صورت است؟
عمل حساسی هست ولی خوشبختانه با امکانات امروزه معمولا بخوبی و بدون عوارض مهمی انجام پذیر است
سلام آقای دکتر- پدرم بخاطر وزوز و سروصدای گوش به دکتر مراجعه و پس از MRI متوجه توده عصبی آکوستیک نوروما سایزش 4*5 میلی متر بوده- که در حال حاضر گوششون کم شنوا شده- برای کم شنوایی احتیاج به سمعک هست ؟ یا اگه عمل کنن کم شنوایی شونم رفع میشه؟ ممنونم از شما
بالا جواب دادم
باسلام پدرم دچار وزوز و سروصدا گوش شده بود بع از انجام mri متوجه توده آکوستیک نوروما در گوش بودن که حدود 3*4 میلی متر بود- اول اینکه یه نوبت حضوری میخواستم باید با چه شماره ای تماس بگیرم- هرچی تماس میگیرم کسی جواب نمیده- دوم اینکه برای وز وز گوش احتیاج به سمعک هست یا نه؟ یا باید صبر کنیم اول عمل بشه ؟ وزوز گو شبه توده ربط داره یا نه ؟
بالا جواب دادم
با سلام – پدرم دچار وزوز گوش و سروصدا شده بخاطر همین یکم از شنواییشون کم شده – بعد از انجام MRI مشخص شد که دچار توده آکوستیک نوروما با مشخصات 4*5 میلی متر هستن- سوالم اینه آیا برای وزوز و کم شدن شنواییش باید سمعک بگیریم یا منتظر بمونیم که عمل بشن و توده برداشته بشه ؟ آیا سمعک گرفتن به عمل و توده مربوط میشه
سمعک تهیه کنین. سمعک منافاتی با توده ندارد و احتمال حفظ شنوایی بعد جراحی بالا نیست.