چه زمان باید برای تومور سی پی انگل یا همان آکوستیک نوروما به پزشک مراجعه کرد؟
برای بسیاری سوال است که چه زمان باید برای اکوستیک نورینوما(acoustic neurinoma) به پزشک مراجعه کرد؟ در ادامه در این باره توضیح داده‌ایم:
تومور سی پی انگل یک نوعی تومور خوش خیم است که به آرامی رشد می‌کند و ریشه‌ی آن در کانال ارتباط مغز به گوش داخلی قرار دارد. این تومور با نام‌های زیر شناخته می‌شود:
- اکوستیک نوروما
- نورومای اکوستیک
- نوروم آکوستیک
- تومور عصب شنوایی
- تومور نورینوم آکوستیک
- تومور سی پی انگل
- شوآنوم وستیبولار(vestibular schwannoma)
- نورینوما
شوانوم از سلول‌های یکی از دو عصب تشکیل دهنده‌ی عصب هشتم جمجمه (عصب تعادلی) شروع می‌شود. اگر تکثیر این سلول‌ها (که سلول‌های شوآن نامیده می‌شوند) به دلایل نامعلوم از کنترل خارج شود، آنگاه یک تومور شوانوم وستیبولار بوجود می‌آید.
ممکن است تومورهای بزرگتر، سایر ساختار‌ها از جمله ساقه‌ی مغز را درگیر کنند. از این رو هرچه تومور زودتر شناسایی و درمان شود، احتمال بهبود بیشتر می‌شود.
بدین ترتیب زمان مراجعه به پزشک برای اکوستیک نورینوما بسیار مهم است. در این مطلب قصد داریم در مورد زمان مراجعه به پزشک برای تومور سی پی انگل و مطالب دیگری از جمله تومور سی پی انگل یا cp angle چیست، چه علائمی دارد؟، چگونه تشخیص داده می‌شود و راه‌های درمان آن اطلاعات کافی را در اختیار شما قرار دهیم. اگر نگران ابتلا به این بیماری هستید، یا یکی از نزدیکان شما مشکوک به شوآنوم وستیبولار است، تا انتها با ما همراه باشید.
در این مقاله خواهید خواند:
علائم اولیه تومور سی پی انگل یا آکوستیک نوروما
هیچ کس نمی‌داند چه عواملی در تکثیر سلول‌های شوآن عصب جمجمه‌ی هشتم نقش دارند. گاهی اوقات تومور عصب شنوایی با اختلالات بی‌ضرر دیگر اشتباه گرفته می‌شود.
علائم اولیه‌ی اکوستیک نورینوما عبارتنداز:
- اختلالات شنوایی در گوش آسیب دیده
- شنیدن صدای زنگ یا وزوز در گوش (تینیتوس/tinnitus)
- مشکلات تعادلی
- بی حسی صورت (در برخی موارد)
- احساس پُری یا انسداد گوش آسیب دیده
علائم پیشرفته‌ی تومور سی پی انگل یا آکوستیک نوروما
علائم نوروم صوتی در مراحل پیشرفته عبارتنداز:
- سردرد
- احساس درد صورت
- بی‌حسی صورت
- اختلالات بینایی، به عنوان مثال دوبینی
- مشکلات بلع
- احتمال مرگ به علت مختل شدن عملکرد ساقه‌ی مغز
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت بروز هر یک از علائم ذکر شده، مراجعه به پزشک ضروری است. ناشنوایی و تینیتوس (وزوز گوش) نشانه‌های رایجی هستند که می‌توانند توسط عوامل متعددی ایجاد شوند. با اینحال اگر علائم فقط یک گوش را درگیر کرده باشند، مراجعه‌ی فوری به پزشک ضروری است. فراموش نکنید، علائم می‌توانند دلایل متعدد دیگری هم داشته باشند.
سوزن سوزن شدن صورت و علائم عصبی هم می‌توانند نشانه‌ی تومور باشند، در اینصورت احتمالا تومور خیلی بزرگ شده و زندگی شما در خطر است. اگر دچار چنین علائمی شده‌اید، هرچه سریعتر به پزشک مراجعه نمایید. خصوصا اگر پزشک قبلا تشخیص نوروم اکوستیک را داده است.
چه مسائلی را با پزشک مطرح کنیم؟
قبل از مراجعه به پزشک پاسخ سوالات زیر را آماده کنید.
- یک گوش شما درگیر است یا علائم در هر دو گوش وجود دارند؟
- شنوایی یک گوش شما مشکل دارد یا هر دو گوش شما کم می‌شوند؟
- صداهای که می‌شنوید داخل یک گوش شما طبیعی به نظر نمی‌رسند یا هر دو گوش مشکل دارند؟
- صداهایی که با گوش راست می‌شنوید با صداهایی که با گوش چپ می‌شنوید فرق دارند؟
- آیا کاهش شنوایی شما روز به روز بدتر می‌شود؟
- آیا برای درک کردن صحبت دیگران دچار مشکل شده‌اید؟ به عنوان مثال موقع حرف زدن با تلفن صحبت‌های مخاطبتان را درست متوجه نمی‌شوید؟
- آیا گوش شما درد هم می‌کند؟
- آیا اخیرا دچار سرگیجه(vertigo) یا سبکی سر شده‌اید؟ اگر پاسخ مثبت است، آیا فکر می‌کنید اتاق دور سرتان می‌چرخد؟
- آیا موقع راه رفتن احساس ناپایداری می‌کنید؟
- آیا اخیرا صدای زنگ (یا هر نوع صدای غیر معمول دیگری) را داخل گوش خود شنیده‌اید؟ اگر پاسخ شما مثبت است، این علامت در یک گوش رخ می‌دهد یا هر دو گوش؟
- آیا اخیرا متوجه سست شدن عضلات صورت خود شده‌اید؟
- آیا حس می‌کنید عضلات یک طرف صورت شما در مقایسه با طرف دیگر ضعف بیشتری دارند؟
- آیا توانایی تشخیص مزه‌ی غذاهای خاص را از دست داده‌اید؟
- آیا سردرد، تهوع یا استفراغ دارید؟
- آیا دچار دوبینی یا حرکات غیرطبیعی چشم شده‌اید؟
پس از پاسخ دادن به سوالات بالا، احتمال دارد پزشک برای بررسی ساختار و عملکردهای مختلف بدن، اقدامات زیر را انجام دهد:
- معاینه‌ی گوش، حلق و بینی شامل غربالگری شنوایی هر دو گوش
- آزمایش مغز و اعصاب
علاوه بر تمامی اقدامات فوق، ممکن است پزشک درخواست انجام آزمایشات زیر را بدهد:
- ادیومتری (شنوایی سنجی) توسط ادیولوژیست حرفه‌ای
- پاسخ برانگیخته شنوایی ساقه مغز
روش‌های تشخیص تومور سی پی انگل یا آکوستیک نوروما
تومور هرچه زودتر شناسایی و درمان شود، احتمال بهبودی بیشتر است، بنابراین ممکن است پزشک در صورت مشکوک شدن به علائم، در نهایت درخواست تصویر برداری با یکی از روش‌های زیر را بدهد:
- اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT scan): در این روش با استفاده از اشعهی ایکس از گوش داخلی، عکس‌های سه بعدی گرفته می‌شود. با اینحال این روش برای تشخیص شوانوم وستیبولار مناسب نیست. البته برای بررسی شرایط استخوان گوش و انتخاب روش جراحی این مدالیتی بسیار کمک کننده است.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): در این روش هم عکس‌هایی از گوش داخلی گرفته می‌شود، با این تفاوت که به جای اشعهی ایکس از امواج رادیویی در یک میدان مغناطیسی استفاده می‌شود. معمولا تصاویری که با استفاده از MRI گرفته می‌شود، می‌توانند تومورهای کوچکی که در سی تی اسکن مشخص نمی‌شوند را هم نشان دهند. حتی ممکن است برای بررسی بهتر بافت‌های مورد نظر، قبل از ام ار ای، یک ماده‌ی رنگی تزریق شود.
روش‌های درمان تومور سی پی آنگل یا آکوستیک نوروما
در مورد تومورهای کوچک، معمولا اقدامی به غیر از چِکاپ منظم توصیه نمی‌شود. چون سرعت رشد اکوستیک نورینوما در مراحل اولیه کُند است. گرچه در نهایت درمان لازم است. گزینه‌های درمان عبارتنداز:
- جراحی: در این روش، برای برداشتن تومور از تکنیک‌های میکروسرجری استفاده می‌شود. با اینحال در این روش احتمال بروز عوارض جانبی مثل ناشنوایی و آسیب عصبی صورت وجود دارد.
- رادیوسرجری استریوتاکسی: در این روش که یک درمان غیرتهاجمی است، اشعه‌های گاما به سمت تومور هدایت می‌شوند. رادیوسرجری هم عوارض جانبی بخصوصی دارد و باعث حذف تومور نمی‌شود ولی از رشد تومور در اغلب موارد جلوگیری می‌کند.
جمع بندی نکات مهم
جمع بندی نکات مهم درباره اینکه چه زمان باید برای تومور سی پی انگل به پزشک مراجعه کرد؟
- آکوستیک نوروما نوعی تومور خوش خیم (غیر سرطانی) است که روی کانال اتصال مغز به گوش داخلی رشد می‌کند.
- اگر شوآنوم وستیبولار درمان نشود، ممکن است عصب‌های مهم (از جمله عصب شنوایی، اعصاب صورت و عصب‌های مغزی دیگر) را درگیر کند و در نهایت روی مغز تاثیر بگذارد.
- متخصصین گوش، حلق و بینی با مطرح کردن سوالات درست و معاینه‌ی فیزیکی احتمال ابتلا به آکوستیک نوروما را بررسی می‌کنند و در صورت مشکوک شدن به علائم برای تشخیص قطعی سی تی اسکن یا ام ار ای درخواست می‌کنند.
- مانیتورینگ (پایش)، جراحی و پرتودرمانی از جمله روش‌های اصلی درمان محسوب می‌شوند.
منابع:
