جراحی استخوان گیجگاهی: کاربرد و نحوه عمل استخوان تمپورال

افرادی که به جراحی استخوان تمپورال (Temporal bone surgery) نیاز دارند، معمولاً کسانی هستند که دچار مشکلات خاصی در این ناحیه از استخوان‌ها شده‌اند؛ یکی از این مشکلات، نقایص استخوان تمپورال است؛ که می‌تواند به دلایلی همچون نشت مایع مغزی نخاعی یا انقباض تگمن رخ دهد. این مشکلات، به‌طور معمول نیاز به جراحی استخوان گیجگاهی دارند تا ترمیم شوند. همچنین، افرادی که با تومورهای موجود در استخوان تمپورال مواجه هستند، چه تومورهای خوش‌خیم و چه بدخیم، باید عمل استخوان تمپورال را انجام دهند.

تومورهایی مانند کارسینوم سلول سنگفرشی یا کلستئاتوم، ممکن است به جراحی برای برداشتن تومور یا رفع مشکلات مرتبط نیاز داشته باشند. در این مقاله بررسی می کنیم که جراحی استخوان تمپورال برای چه کسانی ضروری است. در مواردی که افراد دچار تروما به این ناحیه شده‌اند و دچار شکستگی استخوان گیجگاهی شده‌اند، یا به تومور پاراگانگلیوما مبتلا هستند، این جراحی استخوان گیجگاهی می‌تواند به ترمیم آسیب‌ها و پیشگیری از مشکلاتی مانند فلج عصب صورت یا کاهش شنوایی کمک کند. ^{Treatment of Temporal Bone Fractures}

همچنین، افرادی که به بیماری‌های مزمن گوش دچار شده‌اند و به دلیل عفونت‌های طولانی‌مدت یا کم شنوایی شدید نیاز به درمان دارند، جراحی استخوان تمپورال می‌تواند گزینه‌ای برای رفع این مشکلات باشد. در ادامه این مقاله از وبسایت دکتر کوهی، جزئیات بیشتری از این جراحی و شرایط انجام آن بررسی خواهد شد؛ با ما همراه باشید.

نحوه‌ جراحی تومور استخوان تمپورال

جراحی استخوان تمپورال به‌دلیل موقعیت حساس و اهمیت آن در عملکرد شنوایی و عصبی، نیاز به دقت و تخصص فراوان دارد! مراحل اصلی عمل جراحی استخوان تمپورال به شرح زیر است:

• • بیهوشی؛ ابتدا بیمار، تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد تا جراحی بدون درد و با آرامش انجام شود.
  • برش؛ یک برش C شکل در ناحیه پشت گوش ایجاد می‌شود، معمولاً حدود یک سانتی‌متر عقب‌تر از شیار پس‌گوش.
  • نمایان شدن استخوان؛ با برداشتن بافت‌های اطراف، استخوان تمپورال نمایان می‌شود و وسعت تومور یا مشکل ارزیابی می‌شود. در بسیاری از موارد، این روش به‌عنوان یکی از مراحل کلیدی در درمان تومور پاراگانگلیوما استخوان تمپورال انجام می‌شود تا جراح بتواند میزان گسترش تومور و ساختارهای درگیر را بررسی کند.
  • روش جراحی؛ بسته به اندازه و محل تومور، ممکن است روش‌های LTBR یا STBR برای برداشتن تومور استفاده شود.
    1. روش LTBR؛ در این روش عمل استخوان تمپورال، جراح ابتدا بلوک کامل کانال شنوایی خارجی را برمی‌دارد، سپس، پرده تمپان و استخوان‌های گوش میانی مانند مالئوس و اینکوس را حذف می‌کند. در این فرایند، تلاش می‌شود تا عصب صورت، رکاب و دماغه حفظ شوند و به‌عنوان حد داخلی عمل جراحی در نظر گرفته شوند.
    2. روش STBR؛ شامل کرانیوتومی تمپورال با رویکرد حفره میانی و برداشتن بلوک کانال شنوایی خارجی، استخوان ماستوئید، گوش میانی، عصب صورت و کپسول اوتیک است.
  • مدیریت عصب صورت؛ اگر عصب صورت درگیر شده باشد، ممکن است نیاز به برداشتن آن باشد و سپس، برای بازسازی، اقدامات لازم انجام می‌شود.
  • بستن؛ ناحیه جراحی پس از برداشتن تومور با استفاده از پیوند چربی، جابجایی بافت نرم عروقی یا بازسازی فلپ عروقی آزاد بسته می‌شود. ^{Malignant Tumors of the Temporal Bone}

خطرات و عوارض جانبی جراحی استخوان گیجگاهی

جراحی استخوان گیجگاهی، همانند هر عمل جراحی دیگر، با خطرات و عوارض جانبی مختلفی همراه است؛ این خطرات، می‌توانند بسته به نوع عمل و شرایط بیمار متفاوت باشند، اما برخی از عوارض رایج هستند که باید در نظر گرفته شوند. در ادامه به تفصیل به این عوارض پرداخته می‌شود.

1. کاهش شنوایی: یکی از رایج‌ترین عوارض جراحی تومور پاراگانگلیوما، کاهش شنوایی است که ممکن است به‌صورت جزئی یا کلی در گوش عمل‌ شده رخ دهد! این مشکل، معمولاً به‌دلیل برداشتن پرده تمپان و استخوانچه‌های گوش ایجاد می‌شود.
2. آسیب به عصب صورت: جراحی می‌تواند به عصب صورت آسیب برساند، که این امر ممکن است باعث ضعف یا فلج صورت شود. در چنین شرایطی، بیمار ممکن است مشکلاتی در گفتار، غذا خوردن یا حتی بسته شدن چشم‌ها تجربه کند.
3. نشت مایع مغزی نخاعی (CSF): این عارضه نادر است، اما در صورت وقوع، می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد. نشت مایع مغزی نخاعی، می‌تواند به‌دلیل آسیب به غشاء محافظ مغز و نخاع اتفاق بیفتد.
4. سرگیجه و وزوز گوش: برخی بیماران ممکن است دچار مشکلات تعادلی یا وزوز گوش شوند، که می‌تواند به‌طور موقت یا مداوم باقی بماند. این مشکل، معمولاً ناشی از تغییرات در ساختار داخلی گوش است.
5. عفونت و خونریزی: مانند هر جراحی دیگری، خطر عفونت و خونریزی وجود دارد. عفونت در محل جراحی یا تشکیل هماتوم (جمع شدن خون در بافت‌ها)، از جمله مشکلاتی هستند که ممکن است در نتیجه جراحی استخوان تمپورال به وجود بیایند.

فرآیند بهبودی پس از عمل جراحی استخوان تمپورال

روند درمان تومور تمپورال جمجمه، به عواملی مانند نوع عمل و وضعیت فردی بیمار بستگی دارد. به طور کلی، اکثر بیماران می‌توانند پس از ۱ تا ۲ هفته، به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند؛ هرچند در برخی موارد این زمان ممکن است تا ۳ یا ۴ هفته طول بکشد. اما برای بهبودی کامل، معمولاً بین ۶ تا ۱۲ هفته زمان نیاز است.

مراقبت‌های پس از جراحی استخوان گیجگاهی نیز بسیار مهم است. به بیماران توصیه می‌شود که به مدت حداقل ۴ هفته از فعالیت‌های شدید و شنا پرهیز کنند و از خیس شدن گوش خودداری کنند. همچنین، ملاقات‌های منظم پس از عمل جراحی استخوان تمپورال، برای بررسی روند بهبودی و برداشتن بخیه‌ها ضروری است، تا از هرگونه مشکل احتمالی جلوگیری شود. ^{Mastoidectomy Surgery}

نقش درمان‌های تکمیلی بعد از عمل استخوان تمپورال

درمان‌های تکمیلی پس از جراحی استخوان تمپورال، نقشی حیاتی در بهبود روند بهبودی، کاهش عوارض و بهبود کیفیت زندگی بیماران ایفا می‌کنند. این درمان‌ها می‌توانند به تسریع فرآیند بهبود و کاهش مشکلاتی که ممکن است پس از عمل بروز کنند، کمک کنند. برای مثال، توانبخشی دهلیزی به‌ویژه در بیمارانی که از مشکلات تعادلی یا سرگیجه رنج می‌برند، بسیار مؤثر است. این درمان، می‌تواند به بازسازی و تقویت توانایی‌های حرکتی بیمار پس از جراحی کمک کند.

یکی دیگر از درمان‌های نوین، پیوند عصب صورت به کمک عصب هیپوگلوس تا عصب سه‌قلو برای بهبود عملکرد عصب صورت نیز در ترمیم و بازگرداندن عملکرد طبیعی بدن موثر هستند.

در کنار این درمان‌های تخصصی، فیزیوتراپی به کاهش درد، تقویت عضلات و بهبود تعادل بیمار کمک زیادی می‌کند. استفاده از مکمل‌های غذایی نظیر ویتامین D3، کلسیم و منیزیم نیز، به تسریع روند بهبودی و تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند. علاوه‌بر این، لیزر درمانی که به کاهش التهاب و تحریک بازسازی بافت‌ها می‌پردازد، می‌تواند روند درمان را تسریع کند! در نهایت، مراقبت‌های تغذیه‌ای مناسب و مدیریت استرس، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیمار دارند؛ به‌ویژه در دوران بهبودی که جسم و روان نیاز به توجه ویژه دارند.

آیا تومور استخوان تمپورال قابل پیشگیری است؟

تومور استخوان تمپورال به‌طور کامل قابل پیشگیری نیست؛ چرا که علت دقیق بروز آن هنوز مشخص نشده است. عواملی مانند ژنتیک و قرار گرفتن در معرض اشعه، می‌توانند در ایجاد این نوع تومورها نقش داشته باشند. با این حال، برخی اقدامات می‌توانند خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان‌های استخوان را کاهش دهند؛ به‌طور مثال، حفظ یک سبک زندگی سالم که شامل ورزش منظم، تغذیه مناسب و پرهیز از مصرف سیگار و الکل است، می‌تواند تا حدی از خطرات بکاهد. همچنین، اجتناب از قرار گرفتن در معرض اشعه‌های مضر و دوزهای بالا نیز توصیه می‌شود. این اقدامات، اگرچه نمی‌توانند به‌طور کامل از بروز تومور جلوگیری کنند، اما می‌توانند احتمال بروز آن را کاهش دهند.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان دچار مشکلات جدی گوش مانند مشکلات شنوایی ناشی از آسیب به استخوان تمپورال هستید، ممکن است جراحی استخوان تمپورال بهترین گزینه درمانی برای شما باشد. دکتر کوهی، فوق تخصص گوش، حلق، بینی و قاعده جمجمه، با سال‌ها تجربه در درمان اختلالات پیچیده گوش، آماده ارائه مشاوره تخصصی و انجام جراحی استخوان گیجگاهی است. این عمل استخوان تمپورال می‌تواند به کاهش درد، جلوگیری از عوارض جدی‌تر و بهبود شنوایی کمک کند. برای دریافت مشاوره تخصصی و تعیین وقت ملاقات، همین حالا با مطب دکتر کوهی تماس بگیرید.