برچسب: دانشنامه جراحی ها

گوش میانی، نقش حیاتی در انتقال صدا از گوش خارجی به گوش داخلی دارد و هرگونه اختلال در این بخش، می‌تواند شنوایی فرد را به طور قابل‌توجهی کاهش دهد. در چنین شرایطی، گاهی تنها راه درمان مؤثر، انجام جراحی گوش میانی است. این عمل گوش میانی می‌تواند شامل ترمیم پرده گوش، بازسازی زنجیره استخوانچه‌ها، برداشتن عفونت مزمن در استخوان ماستوئید یا حتی جایگزینی استخوانچه‌های آسیب‌دیده با پروتز باشد. بسته به شرایط بیمار، پزشک ممکن است یکی از انواع عمل جراحی گوش میانی را انتخاب کند که مناسب‌ترین نتیجه را در بهبود شنوایی به همراه داشته باشد.

عمل گوش یا اتوپلاستی، علاوه بر بهبود ظاهر گوش، نقایص مادرزادی یا آسیب‌های وارد شده را اصلاح می‌کند. هزینه عمل گوش در سال ۱۴۰۴ بسته به نوع جراحی متغیر است؛ مثلا قیمت عمل گوش زیبایی بین ۲۵ تا ۴۵ میلیون تومان و هزینه جراحی گوش تخصصی مثل کاشت حلزون می‌تواند تا ۲۵۰ میلیون تومان هم برسد.

گوش میانی که به عنوان حفره تمپان (حفره پشت پرده گوش) نیز شناخته می‌شود، فضایی غشایی و پر از هوا است که در بین کانال

بسیاری از افراد به دلیل شرایط پزشکی یا نارضایتی از سمعک‌های معمولی، به دنبال گزینه‌های به‌روزتر می‌روند. یکی از این گزینه‌ها، سمعک داخل گوشی یا همان سمعک نامرئی است که با سمعک داخل گوش کاشته می‌شود و مستقیماً ارتعاش صوت را از طریق استخوان به گوش داخلی منتقل می‌کند. بر اساس مطالعه‌ای از «یو‌زی لوون» بلژیک، این روش بین ۶ شرکت‌کننده نیمی از سال اول بهره‌مندی شبانه‌روزی بدون قطعات خارجی را فراهم کرده است، نشان‌دهنده عملکرد بالا و قدرت گزینه‌های کاشت‌شده. بنابراین اگر به فکر یک راهکار مخفی، قدرتمند و بلندمدت هستید، سمعک داخل گوشی می‌تواند جایگزین مناسبی باشد.

عمل جراحی استاپدکتومی گوش هم مانند ماستوئیدکتومی یکی از عمل‌های جراحی گوش است. این جراحی با نام عمل جراحی اتواسکلروز گوش هم شهرت دارد؛ زیرا یکی از راه‌های درمان بیماری اتواسکلروز یا اتواسکلروزیس به شمار می‌رود. این عمل شامل برداشتن استخوان‌های ظریف گوش و جایگزینی آن با موادی مانند تیتانیوم یا تفلون است تا عملکرد ارتعاشی طبیعی گوش را امکان‌پذیر کند. مطالعات نشان می‌دهد که حدود ۸۰ تا ۹۰٪ بیماران پس از عمل اتواسکلروز گوش، بهبود قابل توجهی در شنوایی خود تجربه می‌کنند. وجود استخوان‌های گوش میانی برای انتقال صدا بسیار مهم هستند و هنگامی که عملکرد خود را از دست می‌دهند، شنوایی تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

جراحی قاعده جمجمه یکی از دشوارترین عمل‌های جراحی مغز و اعصاب محسوب می‌شود. مدیریت عوارض پس از جراحی قاعده جمجمه نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. بر اساس مطالعات منتشرشده در مجله Neurosurgery, عوارض شایع جراحی تومور قاعده جمجمه شامل نشت مایع مغزی-نخاعی (در حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد بیماران) و عفونت‌های بعد از عمل (در حدود ۵ تا ۸ درصد) است. با رعایت اصول دقیق جراحی و مراقبت‌های تخصصی می‌توان به کاهش عوارض جراحی تومور قاعده جمجمه کمک کرد و احتمال آسیب عصبی را تا نصف کاهش داد.

تومورهای خوش‌خیم گوش خارجی حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد توده‌های گوش را تشکیل می‌دهند و بیشتر در بزرگسالان دیده می‌شوند. این تومورها ممکن است با علائمی مثل کاهش شنوایی، درد یا وجود توده مشخص شوند. خوشبختانه در بیشتر موارد، درمان جراحی تومورهای گوش خارجی یک راهکار موفق با میزان موفقیت بالای ۹۵ درصد است. همچنین بسته به نوع ضایعه، انتخاب روش جراحی تومور خوش خیم گوش می‌تواند عملکرد شنوایی بیمار را به طور کامل حفظ کند.

طبق پژوهش‌ها، جراحی میکروسکوپی گوش میانی در بیش از ۸۰٪ بیماران مبتلا به کلستئاتوم و اوتیت مزمن، به بازگشت شنوایی و کاهش عوارض کمک می‌کند. این روش با استفاده از میکروسکوپ‌های پیشرفته، دقت بالاتری نسبت به جراحی‌های سنتی دارد و دوره نقاهت بیماران را تا ۳۰٪ کوتاه‌تر می‌سازد. جراحی میکروسکوپی گوش میانی، یکی از روش‌های پیشرفته و کم‌تهاجمی محسوب می‌شود.

عمل جراحی کاشت الکترودهای شنوایی، راهکاری پیشرفته برای بازگرداندن شنوایی به افراد با کم‌شنوایی شدید یا ناشنوایی عمیق است. در این روش، یک دستگاه الکترونیکی به طور مستقیم عصب شنوایی را تحریک می‌کند و صدا را به مغز منتقل می‌کند، بدون آنکه به پرده گوش یا استخوان‌های گوش میانی وابسته باشد. مطالعات نشان می‌دهند که بیش از ۹۴٪ دریافت‌کنندگان کاشت حلزون شنوایی از عملکرد آن رضایت دارند و در بزرگسالان با ناشنوایی پس از زبان‌آموزی، بیش از ۸۰٪ توانسته‌اند درک گفتار خود را بهبود دهند. در کودکان، استفاده منظم از دستگاه تا ۱۰ سال پس از کاشت حدود ۸۸٪ گزارش شده است، که نشان‌دهنده پایداری و اثرگذاری بلندمدت این درمان است.

جراحی‌های گوش میانی با هدف درمان مشکلاتی مانند عفونت مزمن یا اتواسکلروز انجام می‌شوند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه بیش از ۶۵۰ هزار مورد عمل گوش میانی در دنیا صورت می‌گیرد که در بیش از ۸۵٪ بیماران به بهبود شنوایی منجر می‌شود. با وجود این نتایج مثبت، آگاهی از عوارض جراحی‌های گوش میانی و مدیریت صحیح آن‌ها اهمیت فراوانی دارد. در برخی بیماران، عوارض بعد از عمل جراحی میانی شامل سرگیجه، عفونت یا کاهش شنوایی موقت مشاهده می‌شود.

عمل جراحی اتوپلاستی که به‌عنوان عمل اتوپلاستی نیز شناخته می‌شود، یکی از پرکاربردترین روش‌های جراحی زیبایی گوش در جهان است. آمار انجمن جراحان پلاستیک آمریکا نشان می‌دهد که سالانه بیش از ۲۵۰ هزار عمل اتوپلاستی انجام می‌شود. این جراحی معمولاً برای اصلاح گوش‌های برجسته، بزرگ یا نامتقارن انجام می‌گیرد و نتایج آن در اغلب موارد ماندگار و رضایت‌بخش است.

بعد از جراحی گوش، بسیاری از افراد نگران بازگشت به فعالیت‌های ورزشی، مخصوصا بدنسازی هستند. از طرفی، ورزش و تمرین منظم، برای حفظ سلامت عمومی بدن و تقویت عضلات ضروری است؛ از طرف دیگر، بی‌توجهی به محدودیت‌های پس از عمل و بدنسازی بعد از جراحی گوش، روند ترمیم گوش را مختل می‌کند و حتی باعث آسیب‌های جدی می‌شود.

مایع مغزی نخاعی (CSF) یک مایع شفاف و حیاتی است که در اطراف مغز و نخاع جریان دارد و هم نقش تغذیه‌کننده و هم نقش محافظتی ایفا می‌کند. نشت این مایع می‌تواند از گوش، بینی یا به سمت نخاع اتفاق بیفتد و در موارد شدید، تنها راه‌حل قطعی، عمل جراحی نشت مایع مغزی نخاعی است که با هدف بستن محل نشت و جلوگیری از عوارضی مانند مننژیت انجام می‌شود. بر اساس مطالعات بین‌المللی، بروز نشت CSF پس از ضربه یا جراحی‌های مغز و سینوس‌ها حدود ۱ تا ۵ درصد گزارش شده و در صورت عدم درمان، خطر ابتلا به مننژیت در این بیماران به بیش از ۲۰ درصد می‌رسد. این عمل که در بسیاری موارد تحت عنوان عمل کنترل CSF هم شناخته می‌شود، می‌تواند با تکنیک‌های کم‌تهاجمی یا جراحی باز انجام شود و میزان موفقیت آن طبق گزارش‌های علمی بین ۸۵ تا ۹۵ درصد است.

فیستول پری لنف که به آن PLF نیز گفته می‌شود، یک مشکل نادر گوش است که به دلیل پارگی یا حفره‌ای در غشای جداکننده گوش داخلی و گوش میانی به وجود می‌آید. وقتی علائم شدید باشند و درمان‌هایی مانند استراحت مطلق طی دو هفته مؤثر واقع نشود، بهترین گزینه، عمل جراحی فیستول پری لنف گوش است. در این عمل جراحی PLF، جراح متخصص با بلند کردن پرده گوش و قرار دادن گرافت در محل پارگی، نشت مایع پری لنف را کنترل می‌کند تا فشار گوش تثبیت شده و مشکلات تعادلی و کاهش شنوایی رفع شوند.

وقتی موضوع عمل میکروتیا مطرح می‌شود، همزمان در واقع درباره آنوتیا هم سخن به میان می‌آید. میکروتیا/آنوتیا نقص‌های مادرزادی هستند که در شکل‌گیری گوش اتفاق می‌افتد و گاهی نیاز به مداخلات درمانی مانند عمل جراحی میکروتیا یا عمل بد شکلی گوش خارجی دارند. در زبان انگلیسی این عبارات را به صورت microtia/anotia ذکر می‌کنند. در هر 8,000 تا 10,000 تولد یک مورد میکروتیا رخ می‌دهد که حدود 80٪ موارد میکروتیا تنها یک گوش را درگیر می‌کنند. جراحی میکروتیا با استفاده از غضروف دنده به عنوان یک گزینه ایده آل محسوب می شود.

جراحی کاشت ساقه مغز شنوایی یا ABI (Auditory Brainstem Implant)، یکی از پیشرفت‌های شگرف پزشکی در زمینه درمان اختلالات شنوایی است که می‌تواند زندگی افرادی را که از اختلالات شدید شنوایی رنج می‌برند؛ متحول کند. در حالی که بیشتر دستگاه‌های شنوایی بر اساس تقویت صدا در گوش عمل می‌کنند؛ جراحی کاشت ایمپلنت شنوایی ساقه مغز، به‌طور مستقیم با مغز ارتباط برقرار می‌کند تا سیگنال‌های شنوایی را بدون نیاز به گوش داخلی پردازش کند. این فناوری پیشرفته برای افرادی که به‌دلیل آسیب‌های عصبی یا نقص در ساقه مغز نمی‌توانند از سایر روش‌های کاشت شنوایی استفاده کنند؛ امیدی جدید به ارمغان آورده است.