به طور کلی برای درمان تومور پاراگانگلیوما سه درمان کلی در نظر گرفته می‌شود:

• در مواری که مشخص شود خطری وجود ندارد و تومور رشد نکرده و یا شرایط بیمار اجازه ندهد، ممکن است درمانی برای آن توصیه نشود و تومور فقط تحت نظر قرار می‌گیرد.
• گزینه دوم جراحی است. مزیت این روش درمانی این است که در صورت موفقیت آمیز بودن، بیماری کاملا از بین می‌رود. اما نکته مهم این است که این ناحیه بسیار حساس است و در آن عناصر آناتومیک بسیار زیادی وجود دارد. اعصاب تحتانی مغزی، حلزون شنوایی، شریان اصلی مغز، کاروتید، ورید تخلیه کننده مغز و.. در این ناحیه هستند که می‌توانند در حین جراحی ریسک ایجاد کنند. به همین دلیل انتخاب این گزینه چالش برانگیز است.
• گزینه سوم رادیوتراپی است در چند دهه اخیر نشان داده شده است که رشد این تومور می‌تواند با رادیوتراپی محدود شود و در نتیجه از بروز عوارض جدید جلوگیری شود. علی رغم اینکه این تومور بعد از رادیوتراپی از بین نخواهد رفت، اما چون رشد آن متوقف خواهد شد روش درمانی مناسبی است. مخصوصا برای بیمارانی که کاندید جراحی نیستند و یا خودشان از انجام جراحی خودداری می‌کنند.