هایپراکوزیس (پرشنوایی)

برای این که درباره درمان این بیماری گزینه های مناسب به هر بیمار ارائه شود، لازم است درباره علت ایجاد هایپراکوزیس یا همان پرشنوایی اطلاعات بیشتری جمع آوری شود.

گاهی یک بیمار به دلیل ابتلا به بیماری های زمینه ای دچار پرشنوایی یا هایپراکوزیس شده است. اگر چنین باشد لازم نیست روی درمان هایپراکوزیس تمرکز نماییم بلکه با درمان بیماری زمینه ای مشکل پرشنوایی به طور طبیعی برطرف می شود.

برخی از بیماری ها، به ویژه بیماری های گوش داخلی وجود دارند که به طور ثانویه ممکن است در برخی از بیماران باعث ایجاد پرشنوایی یا هایپراکوزیس شوند. در زیر به برخی از این بیماری ها اشاره می شود:

• بیماری منییر
• هیدروپس

در بیماری هیدروپس به هر دلیل فشار مایع داخل حلزون شنوایی که به اندولنف معروف است، بالا می رود. ازدیاد فشار اندولنف باعث ایجاد علائم مختلف شده که یکی از آنها هایپراکوزیس است. اگر علت هیدروپس مشخص گردد و برطرف شود، به طور طبیعی هایپراکوزیس یا پرشنوایی ناشی از آن هم از بین خواهد رفت.

به عبارت دیگر در مواردی که با هایپراکوزیس ثانویه رو به رو هستیم، درمان بیماری زمینه ای علائم پرشنوایی را درمان خواهد کرد.

اما اگر علت ایجاد هایپراکوزیس یا پرشنوایی قابل درمان نباشد، آن وقت گزینه های دیگری برای درمان این بیماری مطرح می شود. درمان با بازخورد یا فیدبک و شناخت درمانی که در زبان انگلیسی به آن cognitive therapy گفته می شود، یکی از روش های درمانی موثر روی هایپراکوزیس است.

درمان هایی که در فوق نام بردیم در واقع، به نوعی آموزش تنظیم محرک های شنوایی به شمار می رود.

یکی دیگر از روش های درمان هایپراکوزیس استفاده از درمان های صوتی است. در این حالت، بیماران به مراکز شنوایی سنجی فرستاده می شوند. کارشناس شنوایی سنجی با درمان صوتی می تواند باعث کاهش و تخفیف علائم هایپراکوزیس شود.

در حساسیت زدایی صوتی، کارشناس شنوایی سنجی به فرد کمک می کند و آموزش می دهد که بتواند با صدا کنار بیاید. او از بیمار می خواهد به سر و صداهایی با شدت بسیار کم و نزدیک به سکوت هر روز برای مدت مشخصی گوش دهد. پس از چند روز شدت صدا را به مقدار کمی افزایش می دهد و این کار به طور مداوم انجام می شود.

در این روش که به آن حساسیت زدایی صوتی یا در زبان انگلیسی sound desensitization گفته می شود، این کار درمانی ممکن است 6 تا 12 ماه طول بکشد.

در برخی از موارد انواع استرس در ایجاد هایپراکوزیس یا پرشنوایی نقش دارد. به همین دلیل، در نسخه بسیاری از مبتلایان به این بیماری ممکن است نام داروهایی دیده شود که برای مقابله با استرس کاربرد دارد. همچنین مشاوره با روانشناسان برای یاددهی تکنیک های کنترل استرس می تواند مفید واقع شود.

خوشبختانه بیشتر بیماران با انواع گوناگون درمان که به برخی از آنها اشاره شد، می توانند از علائم آزار دهنده این بیماری رهایی یابند و از شنوایی طبیعی مانند قبل از بیماری برخوردار شوند.