خوشبختانه بیماری حرکت باعث ایجاد مشکلات و عوارض عمده‌ای نمی‌شود. به ندرت، ممکن است افرادی به نوع مقاوم بیماری حرکت مبتلا باشند. در مورد این افراد، درمان‌های معمول نمی‌تواند جلوی حالت تهوع و استفراغ آنها را بگیرد. در این افراد در صورت تعدد استفراغ باید مراقب کاهش حجم آب بدن و افت فشار خون بود.

درمان قطعی بیماری حرکت

درمان قطعی بیماری حرکت، شامل ترکیبی از مداخلات دارویی، رفتاری و شیوه زندگی است که به جنبه‌های مختلف این بیماری می‌پردازد. طراحی یک برنامه جامع، با در نظر گرفتن این جنبه‌ها، می‌تواند به طور قابل توجهی مدیریت بیماری حرکت را بهبود بخشد. در ادامه به برخی از مهمترین درمان‌های این بیماری پرداخته‌ایم:

• مداخلات دارویی

آنتی‌هیستامین ها مانند دیمن هیدرینات یا مکلیزین، معمولا برای کاهش علائم استفاده می‌شوند. آنها با مسدود کردن گیرنده‌های هیستامین در مغز عمل می‌کنند و سیگنال‌هایی که باعث تهوع و استفراغ می‌شوند را کاهش می‌دهند. اسکوپولامین، موجود به صورت پچ، یکی دیگر از گزینه‌های موثر است. بر روی سیستم عصبی مرکزی برای کاهش بیماری حرکت اثر می‌گذارد و به ویژه برای سفرهای طولانی مفید است.

• راهبردهای رفتاری

تکنیک‌های تنفس کنترل ‌شده، تمرکز بر نفس‌های آهسته و عمیق، می‌تواند با ترویج آرامش به مدیریت علائم کمک کند. انتخاب صندلی رو به جلو و نگاه به افق می‌تواند سیگنال‌های حسی متضاد را به حداقل برساند و احتمال بیماری حرکت را کاهش دهد.

• مچ بند و طب فشاری

برخی از افراد از طریق مچ بندهایی که به نقاط خاص طب فشاری مرتبط با بیماری حرکتی فشار وارد می کنند، تسکین پیدا می‌کنند. طب فشاری، به ویژه هدف قرار دادن نقطه P6 یا Neiguan روی مچ دست، در مطالعات برای کاهش حالت تهوع مرتبط با حرکت، نویدبخش بوده است.

• هیدراتاسیون و رژیم غذایی

هیدراته ماندن بسیار مهم است، زیرا کم آبی می‌تواند علائم را تشدید کند. نوشیدن آب در طول سفر می‌تواند مفید باشد. پرهیز از وعده‌های غذایی سنگین یا چرب قبل از سفر می‌تواند به جلوگیری از ناراحتی معده، یک محرک رایج برای بیماری حرکت کمک کند.

• درمان واقعیت مجازی (VR)

فناوری‌های نوظهور مانند واقعیت مجازی، به عنوان درمان‌های بالقوه مورد بررسی قرار می‌گیرند. محیط‌های VR را میتوان به گونه‌ای طراحی کرد که نشانه‌های بصری را ارائه دهد که با حرکت هماهنگ باشد و درگیری حسی را کاهش دهد.