کاشت حلزون موجود از یک میکروفون خارجی برای جمع آوری صدا استفاده می کند، اما کاشت جدید از میکروفون طبیعی گوش میانی استفاده می‌کند که تقریباً همیشه در بیماران کاشت حلزون دست نخورده است. به طور معمول، استخوان های ظریف گوش میانی، که به نام استخوانچه شناخته می شوند، ارتعاشات پرده گوش را به حلزون گوش، محفظه مارپیچی کوچک در گوش داخلی که سیگنال های صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می‌کند، منتقل می‌کنند. محققان طراحی جدید خود را بر اساس مکانیسم ایمپلنت گوش میانی انجام دادند. ایده این است که ارتعاشات صوتی را در استخوان‌ های ظریف گوش میانی دریافت کرده و به جای انتقال آن به حلزون، آنها را به یک ریزتراشه کاشته‌ شده در گوش بفرستیم که آن‌ها را به سیگنال‌های الکتریکی منتقل شده به الکترود در حلزون گوش تبدیل می‌کند. به گفته محققان، کاهش قدرت مورد نیاز تراشه کلید رفع نیاز به سخت افزار خارجی نصب شده بر روی جمجمه بود. چنین وسیله‌ ای نسبت به طرح‌ های موجود به جراحی پیچیده‌ تری برای کاشت نیاز دارد.

یک عمل فعلی حدود یک ساعت طول می‌کشد . طراحی جدید احتمالاً به حدود 3 تا 4 ساعت جراحی نیاز دارد اما هنوز هم یک روش نسبتاً ساده است. همچنین پیش‌ بینی می‌شود که این روش ریسک بیشتری را وارد نکند.

حلزون شنوایی نامرئی

ایمپلنت گوش میانی کارینا (COCHLEAR™ CARINA) یک دستگاه شنوایی کاملا قابل کاشت است. این به این معنی است که چیزی در بیرون وجود ندارد. میکروفون، باتری و پردازنده گفتار ایمپلنت گوش میانی کارینا

 زیر پوست هستند، بنابراین دستگاه قابل مشاهده نیست.