تومور نورواندوکرین گوش میانی چیست؟ علائم و راه‌های درمان آن کدامند؟

راه های پیشگیری از تومور گوش میانی

آخرین بروزرسانی: تیر 8, 1404

فهرست عناوین مقاله

تومور نورواندوکرین گوش میانی یک تومور خوش خیم است که دارای رشد بسیار کند می‌باشد. حتی گاهی اوقات این تومور بدون رشد به همان اندازه اولیه خود باقی می‌ماند. این تومور که در گوش میانی ایجاد می‌شود با نام‌های دیگری مانند تومور کارسینوئید و آدنوم آمفی کرین نیز معرفی می‌کنند. در واقع این تومور جزء تومور‌های بسیار نادر است که در میان تمامی تومور‌های گوش تنها دو درصد را به خود اختصاص داده است.

تومور نورواندوکرین، نوع نادری از تومور است که از سلول‌های عصبی غدد درون ریز ایجاد می‌شود. این سلول‌ها در سراسر بدن به‌ویژه در اندام‌هایی مانند لوزالمعده، ریه‌ها، دستگاه گوارش و غدد فوق کلیوی یافت می‌شوند. سلول‌های عصبی غدد درون ریز، دارای ویژگی‌های سلول‌های عصبی و سلول‌های غدد درون ریز تولید کننده هورمون هستند و به آنها اجازه می‌دهد با سیستم عصبی ارتباط برقرار کرده و هورمون‌ها را در جریان خون ترشح کنند.

دلیل ایجاد تومور گوش میانی

تومورهای نورواندوکرین می‌توانند خوش خیم یا بدخیم باشند و ممکن است هورمون‌هایی تولید کنند که بسته به محل آنها و هورمون‌هایی که ترشح می‌کنند، علائم مختلفی ایجاد کنند. تشخیص تومور نورواندوکرین اغلب شامل ترکیبی از آزمایش‌های تصویربرداری مانند سی‌تی‌اسکن، ام‌آر‌آی و اسکن‌های تخصصی پزشکی هسته‌ای، همراه با آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هورمون است.

دلیل ایجاد تومور گوش نورواندوکرین گوش میانی چیست؟

تومور نورواندوکرین گوش میانی نوعی توده است که در اثر رشد اضافی سلول‌های بدن تشکیل می‌شود. محل دقیق ایجاد این نوع تومور در بخش میانی گوش است. لازم به ذکر است که اکثر تومور‌هایی که در گوش میانی بروز می‌کنند خوش خیم هستند. این نوع تومور سبب افت شنوایی یا احساس کیپی و گرفتگی گوش می‌شود.

راه‌های تشخیص تومور نورواندوکرین گوش میانی

تشخیص تومور نورواندوکرین گوش میانی تنها از طریق معاینات و آزمایشات متعدد و توسط فوق تخصص گوش قابل انجام است. معمولاً پزشک برای اطمینان از وجود چنین توده‌ای در گوش بیمار اقدام به نمونه‌برداری و گرفتن آزمایشات متعدد از او می‌نماید. به طور کلی تا زمانی که پزشک موفق به تشخیص کامل و دقیق تومور نشده باشد هیچ نوع درمانی را در نظر نمی‌گیرد.Middle ear neuroendocrine tumor

بهترین نوع درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی

جراحی بهترین روش درمانی برای از بین بردن تومور نورواندوکرین گوش میانی است. دلیل این امر هم خوش خیم بودن تومور است. زیرا زمانی که تومور خوش خیم باشد جراح با خارج کردن توده مزاحم پروسه درمان را به پایان می‌رساند. در نتیجه سایر بخش‌های گوش سالم می‌مانند. این در حالی است که برای درمان تومور‌های بدخیم ممکن است جراح مجبور به برداشتن قسمتی از گوش به همراه تومور شود.

انتخاب روش درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی به عوامل مختلفی بستگی دارد. اندازه تومور نقش مهمی ایفا می‌کند؛ تومورهای کوچک‌تر معمولاً با جراحی به‌راحتی قابل حذف هستند، در حالی که تومورهای بزرگ‌تر ممکن است چالش‌برانگیز باشند. محل تومور در گوش میانی بر پیچیدگی جراحی و امکان حفظ ساختارهای اطراف تأثیر می‌گذارد. شدت علائم و تأثیر آن‌ها بر کیفیت زندگی بیمار نیز در تصمیم‌گیری درمانی کلیدی است.

انتخاب روش درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی به عوامل متعددی بستگی دارد.

  • اندازه تومور: تومورهای کوچک‌تر ممکن است با جراحی به‌راحتی قابل حذف باشند.
  • محل تومور: موقعیت تومور در گوش میانی بر پیچیدگی جراحی و امکان حفظ ساختارهای اطراف تأثیر می‌گذارد.
  • شدت علائم: علائم و تأثیر آن‌ها بر کیفیت زندگی بیمار در انتخاب روش درمانی نقش دارند.
  • سن و سلامت کلی بیمار: وضعیت عمومی بیمار، از جمله سن و بیماری‌های زمینه‌ای، در تصمیم‌گیری درمانی مهم است.
  • حفظ عملکرد عصب صورت و شنوایی: حفظ این عملکردها از اولویت‌های اصلی در درمان است.
  • درجه و مرحله تومور: تومورهای خوش‌خیم معمولاً با جراحی درمان می‌شوند، در حالی که تومورهای بدخیم یا متاستاتیک ممکن است نیاز به درمان‌های ترکیبی داشته باشند.

جراحی بهترین و رایج‌ترین روش برای درمان تومورهای نورواندوکرین گوش میانی، به‌ویژه در موارد خوش‌خیم، محسوب می‌شود. هدف اصلی جراحی تخلیه کامل تومور و حفظ بافت‌های سالم گوش، عصب صورت و شنوایی است. در صورتی که حذف کامل تومور ممکن نباشد، جراحی کاهش حجم برای کاهش علائم انجام می‌شود.

در تومورهای بدخیم، ممکن است بخشی از گوش به همراه تومور برداشته شود تا از گسترش بیماری جلوگیری شود. درمان پزشکی نیز برای کنترل علائم و مدیریت ترشح هورمون‌های مرتبط با تومور نورواندوکرین استفاده می‌شود. آنالوگ‌های سوماتوستاتین مانند اکترئوتید و لانروتید برای مهار ترشح هورمون و کاهش رشد تومور تجویز می‌شوند. همچنین، درمان‌های هدفمند مانند اورولیموس و سونیتینیب می‌توانند مسیرهای مولکولی درگیر در رشد تومور و رگ‌زایی را مسدود کنند.

برای تومورهای پیشرفته یا متاستاتیک، درمان با رادیونوکلئید گیرنده پپتیدی (PRRT) گزینه‌ای نویدبخش است. در این روش، یک ماده رادیواکتیو متصل به پپتید به‌صورت انتخابی سلول‌های تومور را هدف قرار می‌دهد و پرتو را مستقیماً به بافت سرطانی می‌رساند. این رویکرد هدفمند باعث کوچک شدن تومورها، افزایش طول عمر و کاهش عوارض جانبی می‌شود. شیمی‌درمانی نیز برای تومورهای نورواندوکرین درجه بالا یا به‌سرعت در حال پیشرفت توصیه می‌شود. داروهایی مانند استرپتوزوسین، 5-فلوئورواوراسیل و تموزولوماید به‌صورت تکی یا ترکیبی برای مهار رشد و گسترش سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند.

درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی به عوامل مختلفی مانند اندازه تومور، محل آن و تأثیر بر شنوایی بستگی دارد. یکی از روش‌های مؤثر برای درمان این تومورها، به‌ویژه در مواردی که به استخوانچه‌های گوش میانی آسیب رسیده یا نیاز به بازسازی ساختارهای گوش وجود دارد، جراحی اسیکولوپلاستی است. این روش جراحی با هدف حذف کامل تومور و بازسازی زنجیره استخوانچه‌های گوش انجام می‌شود تا عملکرد شنوایی بیمار حفظ شود. جراحی اسیکولوپلاستی نه‌تنها به برداشتن تومور کمک می‌کند، بلکه با ترمیم آسیب‌های احتمالی ناشی از تومور، کیفیت زندگی بیمار را بهبود می‌بخشد.

برای انتخاب بهترین روش درمانی، معاینه دقیق توسط متخصص گوش و حلق و بینی ضروری است. مراجعه به کلینیکی معتبر مانند کلینیک دکتر کوهی، با بهره‌مندی از دانش و تجربه متخصصان، می‌تواند به انتخاب درمانی مؤثر و حفظ کیفیت زندگی بیمار کمک کند.

چه زمان تومور نورواندوکرین باید جراحی شود؟

یک جراح با تجربه تنها بعد از معاینه کامل روش جراحی را برای درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی انتخاب می‌کند. زیرا گاهی اوقات این تومور انقدر کوچک است که نیازی به انجام فرایند جراحی برای درمان آن نیست. همچنین ممکن است توده تأثیری در کیفیت شنوایی فرد ایجاد نکند. بنابراین جراح نیازی نمی‌بیند که بیمار خود را تحت درمان فوری انجام دهد. بلکه ترجیح او روش‌های کمتر تهاجمی‌تر مانند پرتو درمانی و یا دارو درمانی است.

روش درمانی برای سالمندان مبتلا به تومور نورواندوکرین گوش میانی

بهترین روش درمانی برای سالمندانی که به تومور نورواندوکرین گوش میانی مبتلا شده‌اند نظارت بر تومور است. این نوع تومور به دلیل رشد آهسته‌ای که دارد به سایر روش‌های درمانی نیز واکنش مثبت نشان می‌دهد. از طرفی به دلیل وضعیت جسمانی سالمندان روش‌های درمانی تهاجمی مانند جراحی برای آنان چندان مناسب نخواهند بود. بنابراین پزشکان مناسب‌ترین نوع درمان را روش نظارت بر تومور برای آنان معرفی می‌کنند. علاوه بر سالمندان افرادی که علائم خفیف این بیماری را دارند می‌توانند از این نوع درمان برای درمان تومور استفاده کنند. همچنین بیمارانی که شنوایی آن‌ها آسیب ندیده است بهترین کار برای آنان انجام آزمایشات سالیانه و انجام معاینه مداوم توسط پزشک است.Neuroendocrine neoplasms of the middle ear

نکته در خصوص این بیماری

در درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی به دلیل خوش خیم بودن آسیبی به بافت‌های مجرای گوش، استخوان گوش یا پرده گوش وارد نمی‌شود. بنابراین بعد از اتمام مراحل درمان بیمار نیازی به انجام جراحی پلاستیک و زیبایی نخواهد داشت. لازم به ذکر است که گاهی جراح در زمان انجام جراحی اقدام به برداشتن قسمتی از بافت‌های سالم اطراف تومور می‌کند. این تکنیک جهت کاهش احتمال بازگشت تومور انجام می‌شود.

علائم تومور نورواندوکرین گوش میانی

تومور نورواندوکرین گوش میانی نیز مانند سایر تومور‌های ایجاد شده در گوش با نشانه‌ها و علائم مشخصی همراه است. مهم‌ترین نشانه تومور کارسینوئید ایجاد حالت کم شنوایی یک طرفه است. چنین حالتی اغلب با پایین آمدن دقت شنیداری (auditory acuity) همراه است. البته در صورتی که تومور استخوانچه‌های گوش را نیز درگیر کند بیمار با علائم دیگری مانند کاهش شنوایی انتقالی (conductive hearing loss) نیز مواجه می‌شود.

علائم تومور نورواندوکرین گوش میانی

از دیگر علائم تومور نورواندوکرین گوش میانی می‌توان به عفونت گوش میانی، بالا رفتن فشار در گوش میانی، ترشحات گوش و وزوز در گوش اشاره کرد. به طور کلی زمانی که هرکدام از این علائم و یا همه ان‌ها در فرد بیمار مشاهده شوند کم شنوایی را به دنبال دارند. در بسیاری مواقع ناشنوایی موقتی بوده و بعد از درمان، بیمار شنوایی خود را باز خواهد یافت. با این حال اگر نسبت به درمان این تومور اقدام به موقع و اساسی انجام نشود ممکن است بیمار برای همیشه شنوایی خود را از دست بدهد.

استفاده از رادیوتراپی در درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی

یکی دیگر از روش‌های درمانی که می‌توان از آن برای درمان تومور نورواندوکرین گوش میانی استفاده کرد رادیورپی یا پرتو درمانی است. در این روش از پرتو درمانی با دقت متمرکز جهت کاهش اندازه و متوقف کردن رشد تومور استفاده می‌شود. البته ممکن است درمان رادیوتراپی یک روش درمان کلی باشد. همچنین احتمال این که این روش از چندین روش درمانی کوچکتر تشکیل شود وجود دارد. این روش درمانی کنترل بالایی بر تومور دارد. همچنین در حین انجام درمان قدرت شنوایی بیمار را حفظ می‌کند. زیرا تنها بر روی تومور متمرکز می‌شود و اسیبی به نواحی اطراف تومور و سایر بخش‌های کوش وارد نمی‌کند.

هزینه درمان تومور نوراندو کرین در گوش میانی

برای درمان تومور نوراندو کرین در گوش میانی نمی‌توان هزینه مشخصی اعلام کرد. زیرا عوامل متعددی در تعیین هزینه‌های درمان تأثیر‌گذار هستند. انتخاب نوع درمان، نوع کلینیک، مدت زمان صرف شده برای درمان و مهارت پزشک از جمله عوامل تأثیر‌گذار در تعیین هزینه به شمار می‌آیند. برای کسب اطلاع از هزینه‌های درمان این بیماری می‌توانید به وب سایت رسمی دکتر کوهی به نشانی http://drkouhi.clinic مراجعه کنید.

راه‌های پیشگیری از ایجاد تومور نورواندوکرین گوش میانی

برخلاف بسیاری از بیماری‌ها تومور نورواندوکرین گوش میانی هیچ‌راه پیشگیرانه‌ای ندارد. با این وجود جلوگیری از بروز عفونت در گوش می‌تواند در ابتلای افراد به این بیماری پیشگیری کند. به طور کلی رعایت بهداشت گوش و درمان به موقع بیماری‌ها و اختلالات ایجاد شده در گوش نیز می‌توانند در پیشگیری از ابتلا به این تومور کمک‌کننده باشند‌.

تشکیل تومور نورواندوکرین در گوش میانی یک رخداد نامطلوب است. به دلیل نزدیکی محل ایجاد این تومور به مغز اغلب با علائمی مانند درد، سرگیجه و وزوز در گوش همراه است. در نتیجه مشکلاتی برای سیستم شنوایی افراد ایجاد می‌کند. به طور کلی از روش جراحی به عنوان بهترین روش درمانی برای رفع این تومور استفاده می‌شود. زیرا طی آن توده به طور کامل از گوش جدا می‌شود.

دکتر علی کوهی

بورد تخصصی گوش و حلق و بینی؛ فلوشيپ اتولوژی و نورواتولوژی؛ رتبه یک کشوری برد گوش حلق و‌ بینی در سال 1389 و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران. دوره فلوشیپ اتولوژی-نوراتولوژی و جراحی قاعده جمجمه را در دانشگاه استنفورد آمریکا.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *