در داخل راس پتروس از استخوان گیجگاهی تعدادی حفرات ریز پر از هوا وجود دارند. اگر به هر دلیلی خروجی های این حفرات مسدود شوند، هوای داخل حفرات جذب خون می شود و حالت خلاء درون این حفره ها به وجود می آید. این حالت خلاء باعث مکش خون به داخل حفره ها شده، و باعث پر شدن آنها با خون می شود و بدین ترتیب تشکیل گرانولوم کلسترول گوش آغاز می گردد.

هم اکنون در نظر بگیریم که حفرات موجود در راس پتروس استخوان گیجگاهی از خون پر شده اند و جداره گلبول های قرمز موجود در آن در حال شکستن و تجزیه است. با نابودی جداره گلبول های قرمز خون، کلسترول موجود در آنها در فضای داخل حفرات ازاد می شود.

این ذرات کلسترول که تا پیش از این داخل گلبول های قرمز بودند، هم اکنون که رها شده اند از دید سیستم ایمنی بدن یک جسم خارجی به حساب می آیند. سلول های دستگاه ایمنی بدن به این کلسترول واکنش نشان می دهند و باعث ایجاد پاسخ التهابی در منطقه بزرگتری از بخش میانی استخوان گیجگاهی جمجمه می شوند.

ممکن است در برخی موارد، این التهاب منطقه ای فراتر از راس پتروس را درگیر کند. با رسیدن التهاب به رگ های ریز موجود در منطقه، دیواره رگ ها ملتهب شده، پاره می گردد. دوباره مقداری خون آزاد می شود و تکرار همان چرخه قبلی می تواند باعث بزرگ شدن توده ریز قبلی یعنی رشد کلسترول گرانولومای گوش بشود.